Ο αναρχικός Μάριος Σεϊσίδης, κατηγορούμενος για 6 ληστείες, τις οποίες ποτέ δεν αποδέχτηκε ο ίδιος και που αποτελούν ένα μιντιακό κατασκεύασμα με την τηλελεζάντα «οι ληστές με τα μαύρα», καταδικάστηκε από τις δικαστικές αρχές της Ελληνικής τρομοκρατίας, σε 16 χρόνια για τη ληστεία στην ΕΤΕ Σόλωνος το 2006, κατά τη διάρκεια της οποίας είχε τραυματιστεί ο αναρχικός Γ. Δημητράκης, σε 12 χρόνια για την απόπειρα δολοφονίας ενός σεκιουριτά στην ίδια ληστεία και από 8 για καθένα από τους 2 μπάτσους που ενεπλάκησαν στην καταδίωξη, συνολικά 36 και κατά συγχώνευση 25 χρόνια κάθειρξη χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα, ενώ δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό.

Όσοι έχουμε ασχοληθεί με το δικαστικό τσίρκο έχουμε δει φόνους να καταλήγουν με ποινές κάθειρξης μερικών ετών ή και ημερών, γεγονός το οποίο αναφέρουμε όχι για να τονίσουμε κάποιου είδους παραβατική συμπεριφορά από την πλευρά των δικαστικών γραναζιών αλλά απεναντίας για να διασαφηνίσουμε για ακόμα μια φορά τα αυτονόητα. Η δικαιοσύνη τους δεν μετριέται σε ανθρώπινες αξίες και ιδανικά αλλά σε καθεστωτικά συμφέροντα. Εμπεριέχει πολλά μέτρα και σταθμά και εκσφενδονίζει το μένος της ανάλογα με τον δέκτη που στέκει στο εδώλιο. Προφανώς, η στάση του συντρόφου απέναντι στους δικαστές του καθώς και η ιδιότητα του, όντας υπερήφανος αναρχικός, έθεσαν έναν από τους ισχυρότερους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους σε θέση επίθεσης.

Δηλαδή την δικαστική αρχή, η οποία απέναντί της αντίκρισε όχι μόνο έναν, κατά τα λεγόμενά της, ληστή, αλλά και έναν αμετανόητο αρνητή αυτής, ο οποίος μέτρησε 11 χρόνια φυγοδικίας, παρά την επικήρυξη του με 600 χιλιάδες ευρώ, εξευτελίζοντας τις διωκτικές αρχές. Η εκδικητική στάση των δικαστών έχει ως εφαλτήριό της, από την μία την προάσπιση της ληστείας τραπεζών ως μία εκ των αξιοπρεπέστερων επιλογών για κάθε ελεύθερο άτομο και από την άλλη την ίδια την ύπαρξη και υπόσταση του συντρόφου Μάριου, που από μόνη της θέτει προς αμφισβήτηση, ως ύπαρξη, την κυριαρχία και την παντοδυναμία του κράτους πάνω στο σύνολο των υποκειμένων, που γενικά και αφηρημένα, δομούν το κοινωνικό σύνολο.

Προφανώς δεν αναμέναμε το καθεστώς να αντιμετωπίσει τον Μάριο όπως θα αντιμετώπιζε έναν οποιονδήποτε ενσωματωμένο στο κοινωνικό σύνολο πολίτη ή ένα ενδοσυστημικό τσιράκι του. Αλλά αυτό δεν συνεπάγεται πως η καταδίκη του συντρόφου μας θα μείνει αναπάντητη ή ότι θα επιλέξουμε μια ρίψασπη πορεία εναντίον του καθεστώτος.

Η επίθεση γεννάτε στο τώρα, η επιλογή υπάρχει στο πάντα και παντού. Φωτιά στα κελιά της κρατικής τρομοκρατίας, να μυρίσει φωτιά και μπαρούτι στα μέγαρα της δημοκρατίας.

Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – πυρήνας έμπρακτης αλληλεγγύης

5/1/2017 δυνάμεις καταστολής του κράτους εκτελούν έφοδο σε οικία στην περιοχή της Ηλιούπολης και συλλαμβάνουν την Αναρχική Πόλα Ρούπα μέλος του Ε.Α. και την συντρόφισσα Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, η οποία και ανέλαβε την ευθύνη για συμμετοχή στην ίδια οργάνωση, καθώς επίσης από την πρώτη στιγμή απαγάγουν το 6χρονο παιδί του ζεύγους Ρούπα-Μαζιώτη. Μετά την σύλληψη και παρά την απαίτηση της Πόλας Ρούπας για να δοθεί το παιδί σε άτομα της οικογένειάς τους, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί αποφασίζουν την οριστική απομάκρυνση του παιδιού από την οικογένειά του. Κίνηση η οποία όχι μόνο υποδηλώνει την εκδικητική στάση του κράτους και το μίσος που θρέφει για τα μέλη του Ε.Α. εξαιτίας της διαρκούς επαναστατικής τους δράσης, αλλά μας φέρνει για ακόμα μια φορά στο προσκήνιο μνήμες και καταστάσεις που είχαμε ξανά βιώσει στο παρελθόν με την εκδικητική δίωξη συγγενών των μελών της Σ.Π.Φ. και την τότε, πρωτάκουστη, προφυλάκισή τους.

Η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, αμετανόητο μέλος του Ε.Α.  5 χρόνια στην παρανομία δεν έπαψε ποτέ να στηρίζει έμπρακτα τον ένοπλο αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Η στάση της στην παρανομία όλα αυτά τα χρόνια και ο ευρίτερος επαναστατικός της αγώνας, υποδηλώνει την δυναμική και το σθένος της που και μόνο με την δράση της ούσα κατατρεγμένη και καταζητούμενη ξεφτίλιζε διαρκώς το οργανωμένο κράτος. Η σύλληψη και μόνο μιας αντάρτισσας πόλης είναι επαρκές εφαλτήριο για την συνέχιση και την εντατικοποίηση του αγώνα μας.

Οι σύντροφοι Νίκος Μαζιώτης, Πόλα Ρούπα και Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου μέλη του Επαναστατικού Αγώνα έχουν ξεκινήσει από την πρώτη στιγμή απεργία πείνας και δίψας με βασικό τους αίτημα την παράδοση του παιδιού σε συγγενείς πρώτου βαθμού.

Τέτοιου είδους πρακτικές όπως ο εκβιαστικός βασανισμός ενός παιδιού με σκοπό την ψυχολογική σύνθλιψη των ανταρτών πόλεως δεν νοείται να μείνει αναπάντητη από τους/ις αναρχικούς\ές.

Ο μανδύας μπορεί να αλλάζει χρώμα και ύφασμα, αλλά ο σκοπός του παραμένει ο ίδιος. Πάντα θα είναι εκεί για να καλύπτει την σαπίλα αυτού και κάθε τέτοιου συστήματος, πάντα θα είναι εκεί για να ξεγελά και να πλανά όσους κατά βάθος επιθυμούν να εθελοτυφλούν, προσδοκώντας ένα καλύτερο κράτος και πάντα θα ‘ναι εκεί για να εκδικείται και να εξοντώνει όλους όσους του αντιστέκονται παλεύοντας για ελευθερία.

Εμείς διαλέξαμε πλευρά.

Η ανοχή υποδηλώνει συνενοχή!

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών πείνας και δίψας. Να δοθεί η κηδεμονία του παιδιού σε συγγενείς πρώτου βαθμού.

Δύναμη και αλληλεγγύη στα αιχμάλωτα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα.

Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης

Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης, στους απεργούς πείνας και δίψας Ν.Μαζιώτη, Π.Ρούπα και Κ.Αθανασοπούλου, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, έξω από την Κουμουνδούρου, αύριο 7/1/2017 στις 13:00.

Να δοθεί άμεσα η επιμέλεια του παιδιού του Ν.Μαζιώτη και της Π.Ρούπα στους συγγενείς τους.

Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης

Για τον αγώνα του κολαστηρίου, στις φυλακές Κορυδαλλού

Ο αγώνας του κολαστηρίου δεν αποτελεί ένα πρωτοεμφανιζόμενο φαινόμενο εντός των τειχών του Κορυδαλλού, αλλά μια συνέχιση παλαιότερων αγώνων. Οι 12 θάνατοι μόνο τον τελευταίο χρόνο και οι ανύπαρκτες δομές περίθαλψης αποδεικνύουν την συνολική και πλήρη αδιαφορία για την αξιοπρεπή διαβίωση, την κατάσταση υγείας  των έγκλειστων και την όποια εξέλιξή της, από την πλευρά του κράτους.

Δεν επιθυμούμε να μπούμε σε καμία απολύτως αιτηματική διαδικασία θεσμικού περιεχομένου, αντιλαμβανόμαστε όμως τον εν λόγω αγώνα ως μια πρωτόλεια διαδικασία αμφισβήτησης της υποτέλειας. Μια απαρχή αμφισβήτησης της υπάρχουσας βαρβαρότητας που θα μπορούσε κάλλιστα να μετατραπεί σε μια γενικευμένη αμφισβήτηση του εγκλεισμού συνολικά.

Ως αναρχικοί/ες στεκόμαστε ενάντια  στην κουλτούρα του ανθρωπισμού διότι γνωρίζουμε πολύ καλά πως κάθε επετική διαδικασία καταλήγει στην καλύτερη των περιπτώσεων σε ένα μεμονωμένο διατίναγμα των αλυσίδων. Επιθυμούμε να σταθούμε δίπλα στους εξεγερμένους, αυτούς που θα διεκδικήσουν την χειραφέτηση των ζωών τους στο εδώ και στο τώρα με κάθε μέσω.

Από την άμισθη εργασιακή σκλαβιά στις φυλακές των ΗΠΑ ως την θανατική ποινή ( με τον νοσοκομειακό μανδύα ) του Κορυδαλλού, το μόνο που αλλάζει είναι το προσωπείο της εκάστοτε εξουσίας, της εκάστοτε αρχής, ένα προσωπείο με κοινό γνώμονα και λόγο ύπαρξης, με έναν και μόνο στόχο, την σταδιακή εκδικητική τιμωρία και βύθιση στην λήθη όλων αυτών που ξεφεύγουν από την νόρμα και αποτελούν απειλή για την ομαλή λειτουργία της κοινωνικής μηχανής. Μιας μηχανής παραγωγής υποδεέστερων και υποτελών σκλάβων , ώριμων τέκνων της διάχυτης εξουσίας, με μόνο τους μέλημα την πειθήνια και σιωπηρή διαιώνιση του ίδιου του συστήματος που τους εξοντώνει σταθερά και συστηματικά και επιπροσθέτως φροντίζει να τους αφομοιώνει περίτεχνα ως αναλώσιμα γρανάζια για την συνεχή λειτουργία της.

Στηρίζουμε τα αιτήματα των κρατουμένων και θα σταθούμε δίπλα τους στον αγώνα αυτόν ως το γκρέμισμα κάθε κολαστηρίου αλλά και πέρα από αυτά, ως την ισοπέδωση κάθε φυλακής. Διότι η ύπαρξη και μόνο των φυλακών αντικατοπτρίζει περίτρανα το σύνολο, όλων αυτών, των ιδανικών αυτής της κοινωνίας που εχθρευόμαστε!

Παρασκευή 18:00 στο πάρκο δημαρχείου Κορυδαλλού

Λευτεριά σε όσους/α είναι στα κελιά-κλουβιά.

Ως τη συθέμελη καταστροφή των φυλακών.

Ζήτω η Αναρχία

Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης

Στη σημερινή δίκη η έδρα απέρριψε τις ενστάσεις των συνηγόρων (το απαράδεκτο της  έφεσης του εισαγγελέα λόγω έλλειψης της απαιτούμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας που θέτει  ως προαπαιτούμενο για την άσκηση της ο νόμος και της καθ ύλην αναρμοδιότητας του δικαστηρίου με αίτημα της παραπομπής της υπόθεσης στο Μικτό Ορκωτό λόγω της κατηγορίας για 187Α ΠΚ).
Επομένως η δίκη θα συνεχιστεί στο ίδιο δικαστήριο όπου και θα κριθούν εξαρχής όλες οι κατηγορίες  ακόμα και αυτές για τις οποίες ο σύντροφος πρωτόδικα είχε απαλλαχτεί.
Επόμενη δικάσιμος 20/12  Λουκάρεως 4ος όροφος 100Α

Λευτεριά στον Τάσο Θεοφίλου!

Αναρχικός Μαύρος Σταυρός (πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης)

Τον Αύγουστο του 2012 πραγματοποιείται ληστεία στην ΑLPHA BANK Πάρου κατά την οποία τραυματίζεται θανάσιμα οδηγός ταξί που προσπάθησε να αποτρέψει την διαφυγή των δραστών. Τον ίδιο μήνα συλλαμβάνεται στην Αθήνα ο αναρχικός κομμουνιστής Τάσος Θεοφίλου και κατηγορείται ως αυτουργός ληστείας και ανθρωποκτονίας καθώς και για συμμετοχή στην ε. ο ΣΠΦ. Έκτοτε βρίσκεται αιχμάλωτος στα κελιά της δημοκρατίας.
Στην υπόθεση του Τάσου απαντώνται βασικά χαρακτηριστικά των διώξεων αναρχικών των τελευταίων χρόνων :  Οι διώξεις με ανύπαρκτα στοιχεία, οι δίκες παρωδία, οι προεξοφλημένες βαριές καταδίκες, η με κάθε τρόπο ενεργοποίηση του βολικού για την εξουσία  τρομονόμου, ο βρώμικος ρόλος των μίντια.
Ειδικότερα, ο σύντροφος καταδικάστηκε με μοναδικό στοιχείο εντελώς αναξιόπιστα ίχνη dna από ένα  καπέλο που φέρεται κατά τους μπάτσους να βρέθηκε στον τόπο της ληστείας. Ένα καπέλο αόρατο αφού δεν βρίσκεται πουθενά στις φωτογραφίες της σήμανσης και εμφανίζεται μαγικά στις φωτογραφίες της ΓΑΔΑ. Βρέθηκε να κατηγορείται ακόμα και ως μέλος της ε.ο ΣΠΦ παρότι ο ίδιος αναρχικός κομμουνιστής. Ακολούθησε μια δίκη παρωδία με την εισαγγελέα να παρουσιάζει ως εισαγγελική πρόταση το παραπεμπτικό βούλευμα και εν τέλει καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξης για ληστεία και απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία απαλλασσόμενος από την κατηγορία για συμμετοχή στη ΣΠΦ.
Τα μίντια από την πρώτη στιγμή της σύλληψης του διεξήγαγαν μια ανεξέλεγκτη προπαγάνδα συνδέοντας το συγγραφικό του έργο με τη ληστεία και φτιάχνοντας ένα προφίλ που θα άνοιγε το πράσινο φως για την καταδίκη.
Αλλά η μανία των διωκτικών μηχανισμών δεν τελειώνει εδώ. Στην  κρίση της υπόθεσης στο δεύτερο βαθμό  έχει ασκηθεί αντέφεση από τον εισαγγελέα, γεγονός που σημαίνει ότι το εφετείο μπορεί να λάβει απόφαση που χειροτερεύει τη θέση του συντρόφου σε σχέση με την απόφαση που πάρθηκε, αφού θα δικαστεί εκ νέου για όλες τις κατηγορίες.

Ο ίδιος ο Τάσος αρνείται όλες τις κατηγορίες και δηλώνει : « Εγώ με τη σειρά μου θέλω να τονίσω ότι όπως και στο πρωτόδικο έτσι και στο εφετείο δεν θα δηλώσω αθώος και δεν θα παρακαλέσω κανέναν δικαστή να με πιστέψει. Δεν είμαι αθώος. Στον ταξικό πόλεμο επέλεξα πλευρά με τους αδικημένους και τους καταπιεσμένους, με τους αποκλεισμένους και τους κυνηγημένους με τους ενόχους και τους κολασμένους. Οργανώθηκα πολιτικά στον αναρχικό χώρο με το μεγαλεπήβολο πράγματι στόχο να πλήξω τις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές δομές του κεφαλαίου και του κράτους του.»

Ως Αναρχικός Μαύρος Σταυρός (πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης) στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον Τάσο Θεοφίλου . Η αλληλεγγύη μας σε όλους τους αναρχικούς αγωνιστές που βρέθηκαν στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής είναι δεδομένη. Είτε διώκονται με ανύπαρκτα στοιχεία. Είτε προέβησαν σε απαλλοτριώσεις τραπεζών. Είτε είναι μέλη επαναστατικών οργανώσεων. Είτε διώκονται για την γενικότερη αντικρατική /αντικαπιταλιστική τους δράση.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Όλοι/ες στις 21/11  στις 9:00 στο Εφετείο (Λουκάρεως) αίθουσα Δ120Γ

Αναρχικός Μαύρος Σταυρός-Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης