Tag Archives: Νίκος Ρωμανός

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

Στις 29 Νοεμβρίου του 2017  ξεκίνησε να εκδικάζεται μια σειρά υποθέσεων που αφορούν εμπρηστικές επιθέσεις  και απαλλοτριώσεις , των οποίων κατηγορούμενοι είναι οι σύντροφοι Αργύρης Ντάλιος,Νίκος Ρωμανός,Γιάννης Μιχαηλίδης,Δημήτρης Πολίτης και ο σύντροφος Γεράσιμος Τσάκαλος-μέλος της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς .Οι σύντροφοι καταδικάστηκαν από την έδρα του πρωτόδικου δικαστηρίου σε 20 χρόνια για 3 εμπρησμούς ο Νίκος Ρωμανός,σε 29 χρόνια για απαλλοτριώσεις τραπεζών ο Αργύρης Ντάλιος (με μοναδικό στοιχείο δείγματα DNA), σε 13 χρόνια για διακεκριμένη κατοχή πυρομαχικών και 1 απόπειρα ληστείας ο Δημήτρης Πολίτης,σε 11 χρόνια για πλαστογραφία και διακεκριμένη κατοχή πυρομαχικών ο Γιάννης Μιχαηλίδης και σε 5 χρόνια για ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία ο Γεράσιμος Τσάκαλος.

Ενώ οι αναρχικοί αιχμάλωτοι Μιχαηλίδης,Ρωμανός,Ντάλιος και Πολίτης είχαν απαλλαγεί οριστικά από την κατηγορία ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση με βάση το νόμο 187Α, στην παρούσα φάση καταδικάστηκαν με τον όρο ”ατομικοί τρομοκράτες” ο οποίος εντάσσεται σε ένα άρθρο που πρώτη φορά εφαρμόζεται εναντίον αναρχικών αιχμαλώτων.Δύο σημαντικά  στοιχεία που πρέπει να επισημανθούν είναι:
1) το γεγονός πως η αναρχική ταυτότητα κάποιου είναι αρκετή ώστε να χαρακτηριστεί και να δικαστεί για τις εκάστοτε πράξεις του ως “ατομικός τρομοκράτης”.
2) στοιχεία που επιβαρύνουν τους συντρόφους μας με επιπλέον καταδίκες σε πολλές άλλες περιπτώσεις δεν είναι επαρκή να οδηγήσουν ούτε σε προφυλάκιση.

Αυτές οι τακτικές των φασιστικών δικαστικών κύκλων έρχονται να συμπληρώσουν ένα καλά μελετημένο σχέδιο καταστολής  ολόκληρου του αναρχικού χώρου.Μακροπρόθεμος στόχος του κράτους, ξεκινώντας από τις καταδίκες των συντρόφων  είναι να εξισώσει τον όρο τρομοκρατία με την αναρχία.Εν ολίγοις θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου για όλους τους δηλωμένους εχθρούς της εξουσίας αφού η αντίσταση και η διαφυγή από τις νόρμες της Δημοκρατίας τους θα είναι συνυφασμένη με τρομοδίκες και πολλά χρόνια φυλάκισης.

Ας γίνει γνωστό λοιπόν στους δικαστές  ότι τέτοιου είδους τακτικές μέσω νομικίστικων πειραμάτων, μόνο αναπάντητες δε θα μείνουν.Υπεύθυνοι για τα επιπλέον χρόνια αιχμαλωσίας των ήδη έγκλειστων συντρόφων μας καθώς και για την προσπάθεια εξόντωσης όσων έχουν επιλέξει το δρόμο της σύγκρουσης,είναι ο εφέτης Κωνσταντίνος Γκανιάτσος ,η εισαγγελέας Σοφία Αποστολάκη καθώς και ολόκληρος ο κρατικός συρφετός.
Εν όψει της απόφασης του εφετείου στις 26 Μαρτίου καλούμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες να μην αφήσουμε ούτε ενα χιλιοστό ελευθερίας κινήσεων στο συνάφι των ανθρωποφυλάκων να ολοκληρώσουν ανενόχλητοι το έργο τους.Να μην αφήσουμε κανέναν σύντροφο να γίνει βορρά στα δόντια του δικαστικού κτήνους.Πέρα από τα όρια της αστικής νομιμότητας,  ωσότου  συνθλίψουμε τα δεσμά κάθε αιχμαλωσίας.

Όσο αυτοί συνεχίζουν  να υψώνουν τείχη και κάγκελα γύρω μας ,τόσο εμείς θα γινόμαστε οδοφράγματα για τους συντρόφους μας, ενάντια στις δικαστικές και κρατικές αυθαιρεσίες .
Η ανάγκη να αντεπιτεθούμε στο νέο δικαστικό πραξικόπημα είναι επιτακτική!

ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!

Αναρχικός Μαύρος Σταυρός -Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης

22\4: Eκδήλωση του Α.Μ.Σ.-πυρήνα έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης στο φεστιβαλ αλληλεγγύης του ABC Bιεννης

το πρόγραμμα των εκδηλώσεων: https://abcfestvienna.noblogs.org/program-2017/

Ενημέρωση σχετικά με τα δικαστήρια αναρχικών κρατουμένων την επόμενη εβδομάδα

Την Τρίτη 28 Ιουνίου στην αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου στο οποίο είναι κατηγορούμενοι οι σύντροφοι Αργύρης Ντάλιος, Γιάννης Μιχαϊλίδης, Δημήτρης Πολίτης, Νίκος Ρωμανός, Αντρέας – Δημήτρης Μπουρζούκος, Φοίβος Χαρίσης, Γεράσιμος Τσάκαλος (μέλος της ΣΠΦ), Κώστας Σακκάς. Το δικαστήριο αφορά ένα πακέτο υποθέσεων, την υπόθεση Χαλανδρίου, ληστείες τραπεζών και εμπρηστικές επιθέσεις.

Καλούμε σε μαζική παρουσία στην ειδική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού 10:00 πμ ώστε να σταθούμε έμπρακτα δίπλα στους συντρόφους μας. Οι δικές να γίνουν του κράτους καταδίκες

Στις 29/6 , 30/6, 1/7 στις φυλακές Κορυδαλλού θα πραγματοποιηθεί η πρόταση του εισαγγελέα καθώς και αγορεύσεις δικηγόρων για το σχέδιο απόδρασης της ΣΠΦ. Επίσης δικάζονται οι συγγενείς των συντρόφων Χ.Τσακαλου, Γ.Τσακαλου κ Γ.Πολυδωρου, όπως επίσης και η συντρόφισσα Α.Σπυροπουλου.

Στις 29/6 και 30/6 ο ειδικός εφέτης ανακριτής καλεί σε συμπληρωματική απολογία τον σύντροφό Γρήγορη Τσιρώνη καθώς και τους Σπύρο Χριστοδούλου , Γιώργο Πετρακάκο και Μαρία Θεοφίλου σε μία προσπάθεια των κατασταλτικών μηχανισμών να αναβαθμίσουν ποινικά την εν λόγω υπόθεση εντάσσοντας μία σειρά από ληστείες τραπεζών στα πλαίσια της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα .

Θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση σχετικά με τις κατηγορίες μόλις υπάρξει και γνώση σχετικά με το συνολικό περιεχόμενο της δικογραφίας το οποίο είναι ακόμα άγνωστο

Αναρχικός Μαύρος Σταυρός (Πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης)

Κείμενο του Νίκου Ρωμανού

0011

“Μια συνεισφορά στην διεθνή ημέρα αλληλεγγύης για τους αναρχικούς κρατούμενους”

Πολλά έχουν ειπωθεί για την αξία της αλληλεγγύης και το καθένα έχει την σημασία του γιατί συμβάλει στην προσπάθεια νοηματοδότησης μιας έννοιας που αποτελεί βασικό συστατικό στους σχεδιασμούς και τις δράσεις μας.

Θα προσπαθήσω να αποτυπώσω με τον δικό μου τρόπο μια υπαρξιακή διάσταση της αλληλεγγύης καθαρά προσωπική. Αλληλεγγύη σημαίνει πρώτα από όλα συναισθήματα. Όμορφα, άγρια μα πάνω από όλα αυθεντικά. Συναισθήματα που αποτελούν την κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της αναρχικής δυναμικής, που απελευθερώνουν αγαπημένους ήχους και αισθήσεις στην μητρόπολη, φωνάζοντας συνθήματα στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας φλεγόμενα μπουκάλια που στοχεύουν τους υπηρέτες της τάξης. Αλληλεγγύη δεν σημαίνει ταύτιση αλλά συνενοχή με όσους επέλεξαν να χαράξουν απελευθερωτικές πορείες στον χάρτη της αναρχικής εξέγερσης.

Είναι μια σχέση που μέσα τις αναπτύσσονται βιώματα και παράγονται κοινές επιθυμίες για την καταστροφή αυτού του κόσμου όχι σε ένα αόριστο μέλλον αλλά πρώτα από όλα μέσα μας και μετά γύρω μας. Στις εκφυλισμένες σχέσεις που παράγει, στις αναπαραστάσεις του, στα σύμβολα του, στους αξιωματούχους και τους πιστούς υπηρέτες τους.

Έχει περάσει περίπου 1.5 χρόνος από τότε που κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο – κελί ενός νοσοκομείου με όλους τους συμβολισμούς της κρατικής επιβολής γύρω μου (πάνοπλους μπάτσους, εισαγγελικές εντολές αναγκαστικής σίτισης) έβλεπα και μάθαινα για δεκάδες υπέροχες πράξεις ανταρσίας και ανυπακοής που ξετυλίγονταν έξω στους δρόμους.

Όση αντίφαση και αν εμπεριέχει ένα τέτοιο συμπέρασμα εκείνες οι μέρες με όλη την σκληρότητα και την δυσκολία τους ήταν από εκείνες που αισθανόμουνα την καρδιά μου να χτυπάει από ένα πρωτόγνωρο αίσθημα ευτυχίας και το μυαλό μου να ταξιδεύει μακριά, σε φλεγόμενους ορίζοντες χωρίς κάγκελα και αγκαθωτά συρματοπλέγματα. Από τα καμένα περιπολικά σε αστυνομικά τμήματα της Αθήνα και τις φωτιές σε οχήματα ευρωβουλευτών στις Βρυξέλλες στις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης φίλων και συντρόφων έξω από τα νοσοκομεία, από τις μαχητικές διαδηλώσεις και τα οδοφράγματα πίσω από τα οποία οργισμένα βλέμματα συναντιόντουσαν μέσα από τις κουκούλες έως τις καταλήψεις δημαρχείων και πανεπιστημίων που μετατρεπόντουσαν σε χώρους αγώνα δημιουργώντας σημεία εκτροπής στην λειτουργία τους και χώρους διάχυσης των αναρχικών ιδεών. Το αίσθημα ότι η αναρχία βρίσκει τόπους και τρόπους ζωτικής ανάπτυξης της και παραμένει ζωντανή και επικίνδυνη ήταν ένα από τα πιο όμορφα και δυνατά συναισθήματα το οποίο πιστεύω αντικατοπτρίζει και την δύναμη της αλληλεγγύης.

“Έτσι θέλω να δω αυτά τα χρόνια στην φυλακή, τα θεωρώ μέρος μιας συνειδητής επιλογής, μιας επιλογής που παρ’ όλους τους γνωστούς και προφανείς περιορισμούς, επιτρέπει μια διαφορετική οπτική, όχι μόνο σχετικά με τον αγώνα ενάντια στις φυλακές, αλλά και τον αναρχικό αγώνα γενικότερα. Από αυτή την άποψη, εμείς, οι αναρχικοί κρατούμενοι δεν είμαστε απλά «φυλακισμένοι», το να μας περιορίσουν μόνο σε αυτό τον ορισμό θα ήταν σα να περιορίζουν την συνεισφορά μας, αποτρέποντας μας να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε στον αγώνα για την ολική απελευθέρωση σε κάθε της πλάτος και πολυπλοκότητα.” (Francisco Solar)

Έτσι στιγμές αγώνα όπως η διεθνής ημέρα αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από μια ακόμα αφορμή να ακονίσουμε την ανατρεπτική μνήμη και να θυμίσουμε στους εαυτούς μας ότι ο αγώνας ενάντια στην κυριαρχία σημαίνει ταυτόχρονα και αγώνας ενάντια στις φυλακές. Γιατί οι πράξεις επίθεσης και καταστροφής στο σωφρονιστικό σύμπλεγμα αποτελούν στιγμές που η ελευθερία διαπερνάει τα σώματα μας και σπάει το καθεστώς αιχμαλωσίας που μας επιβάλλουν. Μέχρι οι ανθρώπινες χειρονομίες μεταξύ των αιχμάλωτων και των ελεύθερων συντρόφων μας να αποκτήσουν ξανά την ζεστασιά μιας αγκαλιάς, οι φωτιές και οι εκρήξεις θα αντανακλούν την επιθυμία μας να ανταμώσουμε με τους δικούς μας όρους. Μέχρι να είμαστε όλοι ελεύθεροι…

Δύναμη και αλληλεγγύη σε όλους τους αναρχικούς κρατούμενους

Νίκος Ρωμανός