Χαιρετισμός αναρχικών κρατουμένων από τη Δ’ Πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού

Από τις ελληνικές φυλακές απευθύνουμε επαναστατικούς χαιρετισμούς σε όλες και όλους τις Παλαιστίνιες και τους Παλαιστίνιους, που είτε μέσα από τις φυλακές, είτε έξω συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στην ισραηλινή κατοχή.

Ο αγώνας που δίνετε δεν είναι μόνο ένας αγώνας για την αυτοδιάθεση του παλαιστινιακού λαού, αλλά και αγώνας ενός ταξικά καταπιεσμένου λαού από την ισραηλινή αστική τάξη και από μεγάλο μέρος της σιωνιστικής ισραηλινής κοινωνίας. Επομένως, στην αντίστασή σας βλέπουμε και τους εαυτούς μας και τον δικό μας πόλεμο. Ο αγώνας, παρ’ όλη την καταστολή, το μακροχρόνιο εμπάργκο, τη ναζιστικής έμπνευσης γενοκτονία ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης, αντέχει και δίνει δύναμη σε κάθε επαναστάτη στον πλανήτη. Η νίκη της παλαιστινιακής αντίστασης το καλοκαίρι του ‘14 ενάντια στον πάνοπλο ισραηλινό στρατό, αναπτέρωσε τις ελπίδες των επαναστατών όλου του κόσμου και ανέδειξε ότι οι πολεμικές μηχανές, όσο δυνατές και να αυτοπαρουσιάζονται, δεν είναι άτρωτες. Ακόμα πιο σημαντική ήταν η κοινή ανακοίνωση των οργανώσεων που είχανε τον πρώτο λόγο στην ήττα του ισραηλινού στρατού, η οποία μας υπενθυμίζει πως όταν κυριαρχεί η ενότητα στην πράξη και όχι οι επιμέρους διαφορές, τα αποτελέσματα μπορούν να είναι λαμπρά.

Οι πέτρες, τα μαχαίρια, τα όπλα της παλαιστινιακής αντίστασης στηρίζουν και στηρίζονται από τα δικά μας χέρια. Από αυτήν τη μικρή γωνιά του πλανήτη αποδεικνύεται καθημερινά ότι το λουλούδι της αντίστασης μπορεί να φυτρώσει και να ανθίσει, όσο σκληρές κι αν είναι οι συνθήκες.

Τιμή στους χιλιάδες πεσόντες. Κουράγιο σε όσους συνεχίζουν τον δίκαιο πόλεμο. Από την Ελλάδα ως την Παλαιστίνη, από το Φέργκιουσον ως τη Ροτζάβα, αγώνας μέχρι την κατάργηση κράτους και καπιταλισμού.

ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΖΗΤΩ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Αντώνης Σταμπούλος, Τάσος Θεοφίλου, Δημήτρης- Ανδρέας Μπουρζούκος, Φοίβος Χαρίσης, Γιώργος Καραγιαννίδης

πηγή

Χαιρετισμός του Κώστα Γουρνά

Από τις ελληνικές φυλακές, στέλνω τους θερμότατους και ειλικρινέστατους χαιρετισμούς μου σε όλους όσους μάχονται ενάντια στην ισραηλινή κατοχή, σε όλους τους Παλαιστίνιους και τις Παλαιστίνιες.

Η ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου στην οποία ζούμε, βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο σφοδρών ανακατατάξεων και συγκρούσεων που εγκυμονούν γεγονότα, τα οποία θα αλλάξουν για πάντα τον γεωπολιτικό χάρτη. Με εφαλτήριο τη μεγάλη οικονομική κρίση στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας, οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του πλανήτη επιδίδονται σε μάχες χαρακωμάτων -ή και δια αντιπροσώπων-, έτσι ώστε να αποκτήσουν προγεφυρώματα σε περιοχές που αδυνατούσαν, μέχρι πρότινος, να ελέγξουν. Τα γεγονότα της αραβικής άνοιξης, που συγκλόνισαν όλη τη Μ. Ανατολή και οι παρεμβάσεις που αυτά πυροδότησαν, κυρίως σε στρατηγικού ενδιαφέροντος χώρες, επιτάχυναν το γεωστρατηγικό παιχνίδι αναπτύσσοντας ένα μεγάλο τόξο, από τη Β. Αφρική μέχρι την Τουρκία, το οποίο σήμερα φλέγεται. Μέσα από τις διενέξεις αυτές, τις παλιότερες και τις κατοπινές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αλλά και τον περιφερειακό ανταγωνισμό άλλων κρατών, γεννήθηκαν δυνάμεις αντεπαναστατικές, που σκορπούν τον όλεθρο σε ολόκληρους πληθυσμούς της περιοχής. Σε όλη αυτή την περιφερειακή σύγκρουση, το κράτος του Ισραήλ κρατά, προς το παρόν, επιφυλακτική στάση. Ωστόσο, συνεχίζει καθημερινά να επιδεικνύει προκλητικά το απάνθρωπο πρόσωπό του, τρομοκρατώντας στους δρόμους της Δυτικής Όχθης, σε ολόκληρη την κατεχόμενη Παλαιστίνη. Καταστέλλοντας, φυλακίζοντας, βασανίζοντας, δολοφονώντας, συνεχίζοντας τους εποικισμούς.

Από τη μεριά μας, εκείνη που συμπλέει με την περήφανη αντίσταση του λαού της Παλαιστίνης, δεν μπορούμε παρά να χαιρετίσουμε τον καθημερινό επίμονο αγώνα, που στέλνει -με όσα μέσα διαθέτει- ένα πολύ σημαντικό μήνυμα. Πως μόνο η διαρκής εξέγερση και τα όπλα της μπορούν να σταθούν αξιόμαχα απέναντι σε υπέρτερες δυνάμεις. Πως μόνο με σκληρούς αγώνες και θυσίες μπορεί ένας λαός να κερδίσει τον αυτοσεβασμό και την αυτοδιάθεσή του. Στέλνει το μήνυμα, πως οι λαοί της Μ. Ανατολής, της Ν.Α. Μεσογείου, δεν έχουν τίποτα να περιμένουν, είτε από τη δυτικόφιλη προσκόλληση, είτε από τον αναχρονιστικό φονταμενταλισμό. Αντιθέτως, με πείσμα το δίκιο, η αντεπίθεση για μια ελεύθερη Παλαιστίνη σηματοδοτεί μια αληθινή ελπίδα για πρόοδο. Για μια αρμονική συνύπαρξη των λαών της περιοχής, δίχως αφέντες στο κεφάλι τους.

Απέναντι στον σιωνισμό και την ιμπεριαλιστική στήριξή του, διατρανώνουμε την αλληλεγγύη των αγωνιστών, την αλληλεγγύη των λαών.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Νίκη στα όπλα της παλαιστινιακής αντίστασης.

Κώστας Γουρνάς

πηγή

Χαιρετισμός Δημήτρη Κουφοντίνα

Το παλαιστινιακό ζήτημα είναι ζήτημα εισβολής, κατοχής και εθνοκάθαρσης. Ο σιωνισμός, με τις πλάτες των δυτικών ιμπεριαλισμών και κυρίως του αμερικανικού, έχει ρητά διακηρυγμένο στόχο την ακύρωση της ιστορικής ύπαρξης του παλαιστινιακού λαού, τη διάλυση, την εξόντωση, την εξαφάνισή του. Η ιστορία των τελευταίων 70 χρόνων του σιωνισμού είναι η ιστορία της διαρκούς, ναζιστικού τύπου, γενοκτονίας των παλαιστινίων. Τα τανκς εναλλάσσονται με τις μπουλντόζες και οι βόμβες φωσφόρου συμπληρώνονται με την τρομοκρατία των ισραηλινών εποίκων, τα δηλητηριώδη αέρια, τις (απαγορευμένες) σφαίρες ντουμ-ντουμ, τις συστηματικές δολοφονίες παιδιών, το τσάκισμα των χεριών τους, το θάψιμο στα ισραηλινά μπουντρούμια εκατοντάδων 12χρονων.

Όμως, το παλαιστινιακό ζήτημα είναι πρώτιστα ζήτημα αντίστασης. Με όλα τα μέσα. Απέναντι στη διαρκή Νάκμπα, τον διαρκή ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων παλαιστινίων, και απέναντι στην πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή του σιωνισμού, αυτός ο λαός, στην προσφυγιά και στα κατεχόμενα, κατάφερε να σταθεί όρθιος, να νικήσει πρώτα την ανημποριά, την απελπισία και τη μιζέρια. Κατάφερε να βρει τον εαυτό του μέσα από τον μοναδικό δρόμο που του είχε απομείνει, τον ενωμένο και δυναμικό αγώνα, και να χτίσει σε αυτήν τη βάση την προσωπικότητά του και να επανακτήσει την ιστορική του περηφάνια. Απέδειξε άλλη μια φορά την ισχύ του τρανού συνθήματος του ΕΑΜ, ότι ένας λαός που αντιμετωπίζει ολομέτωπη επίθεση και κατοχή, έχει να επιλέξει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα. Ο παλαιστινιακός λαός, από το πρώτο εθνικό συνέδριο το 1964, διακήρυξε ότι το παλαιστινιακό ζήτημα θα λυθεί μόνο στην Παλαιστίνη και με την ισχύ των όπλων.

Ο παλαιστινιακός λαός πολεμά από τότε για τη λευτεριά και την αξιοπρέπειά του και όλοι οι λαοί υποκλίνονται μπροστά του, γιατί το ξέρουν πως είναι από εκείνους τους αγώνες που γίνονται «για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι». Αυτός ο αγώνας με όλα τα μέσα, αυτή η περήφανη ανταρσία, αυτή η εξέγερση, ιδιαίτερα τα μεγαλειώδη κινήματα της ιντιφάντα, της πολυσήμαντης ιντιφάντα -που το κίνημά μας χρειάζεται να αναλύσει προσεκτικά και να διδαχθεί από αυτήν-, αποτελούν για εμάς πηγή έμπνευσης.

Η Παλαιστινιακή Αντίσταση, όλα αυτά τα χρόνια, έχει συγκλονίσει βαθιά και γι αυτό έχει όλη την υποστήριξη και όλη την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού. Όμως στον αντίποδα, το ελληνικό πολιτικό προσωπικό επιβεβαιώνει ξανά όλη την αμερικανοδουλεία του. Οι τελευταίοι απόγονοι των δυναστειών Μητσοτάκη- Παπανδρέου, ως υπουργοί εξωτερικών, ξανάπιασαν το νήμα που είχε αφήσει ο δικτάτορας Ιωαννίδης, για τον πάγιο σχεδιασμό του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, τον άξονα Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, που εντάσσει τα αδύναμα προτεκτοράτα Ελλάδας-Κύπρου υπό τη σιωνιστική κυριαρχία. Την άθλια φιλοσιωνιστική στροφή συνέχισαν οι Σαμαράς-Βενιζέλος με τα κοινά υπουργικά συμβούλια Ελλάδας-Ισραήλ. Για να την ολοκληρώσει με πρωτοφανή ταχύτητα και υποτακτικότητα η νέα μνημονιακή κυβέρνηση, που δεν άφησε καμιά από τις αρχές της Αριστεράς να μην προδώσει και εξευτελίσει. Ο Τσίπρας διέπραξε το αίσχος να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ, την παλαιστινιακή Αλ Κουντς, ως ιστορική πρωτεύουσα του Ισραήλ, και ο υπουργός άμυνας Καμένος υπέγραψε την πιο κατάπτυστη στρατιωτική συμφωνία με το Ισραήλ, τέτοια που δεν έχει υπογράψει άλλη δυτική κυβέρνηση.

Ο ελληνικός λαός, όμως, ξέρει ότι ο αγώνας του αδελφού παλαιστινιακού λαού είναι και δικός του αγώνας. Βιώνουμε κάθε νίκη των αδερφών μας όπου γης, και ιδιαίτερα στην ιστορική και μαρτυρική γωνιά της Παλαιστίνης, σαν δική μας νίκη. Γιατί ο εχθρός μας είναι κοινός, γιατί και ο δρόμος του αγώνα θα είναι νικηφόρος, μόνο αν είναι κοινός.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ, ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ

Δημήτρης Κουφοντίνας

πηγή