Στη φυλακή η αίσθηση του χρόνου έχει τη δικιά της στάμπα. Ενώ οι ημέρες μου φαίνονται ατέλειωτες, την ίδια στιγμή τα 3 χρόνια που πέρασαν απ’τις συλλήψεις μας στη Ν.Φιλαδέλφεια μου φαίνονται τίποτα. Το περιβάλλον του εγκλεισμού ενθαρρύνει τις ταχείες εναλλαγές συναισθημάτων και έτσι στον περιορισμένο χώρο, η αίσθηση του χρόνου είναι ιδιαίτερα ευμετάβλητη λόγω των συμπυκνωμένων χρονικά συναισθηματικών διαθέσεων.
3 χρόνια και ένας μήνας λοιπόν με έντονο βίωμα πολύπλευρης απογοήτευσης και αηδίας. Για τη φυλακή θα μπορούσα να γράψω άπειρα πράγματα πέρα απ’τα τετριμμένα, αλλά είναι όλα τόσο πλασματικά πλέον μέσα και έξω που οποιαδήποτε εκτενή αναφορά για το ο,τιδήποτε μου φαίνεται ανούσια. Θα αρκεστώ να πω, συνεχίζοντας από παλιότερα γράμματα, πως η κρατουμενίστικη μπόχα δεν είναι προνόμιο μιας πτέρυγας προφανώς, αλλά είναι γενικότερο φαινόμενο των φυλακών και ότι η αντιστροφή των νοημάτων είναι κάτι παραπάνω από κανόνας εδώ μέσα. Η καγκουριά είναι αρετή και η αντρίλα αξιοπρέπεια…
Στα 3 χρόνια και κάτι λοιπόν ήρθε η στιγμή του εφετείου. Στις 22/6 γίνεται το εφετείο για τη ληστεία στον Πυργετό για την οποία έχουμε καταδικαστεί μαζί με τον σύντροφο Γ.Σαραφούδη. Προφανώς δεν κάνω κάποιου είδους κάλεσμα σε συγκέντρωση αφού η στάση μου να απέχω απ’αυτήν την άθλια διαδικασία είναι γνωστή. Αυτή η ανακοίνωσή μου για το εφετείο είναι μονάχα μια υπενθύμιση προς κάποιους λίγους δραστήριους συντρόφους και είναι απλά ενημερωτική και ελεύθερη σε ερμηνεία. Επίσης, προορίζεται και για τους άγνωστους αναρχικούς εκεί έξω που δεν έχουν ξεγελαστεί απ’τον πολιτικό χαμαιλεοντισμό, τον οπουρτουνισμό και τα πατροναρίσματα που έχουν κατακλύσει τον “χώρο” τα τελευταία χρόνια και σκέφτονται και ενεργούν απελευθερωμένα, αυτόβουλα, ενάντια σε φιλοδοξίες και, φυσικά, επιθετικά.
Παρακάτω έχω γράψει ένα μικρό χρονικό της υπόθεσης.
Μετά από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής στις 30/04/13 σε καφετέρια και σε δρόμο στη Νέα Φιλαδέλφεια συλλαμβανόμαστε 5 άτομα. Οι 2 είναι καταζητούμενοι (Α.Ντάλιος, Φ.Χαρίσης) οπότε οι άλλοι 3 κατηγορούμαστε για υπόθαλψη εγκληματία.
Στη ΓΑΔΑ παίρνουν με βία DNA απ’όλους μας και, ανάμεσα στα άλλα, βρίσκουν ότι το δικό μου και του Σαραφούδη ταιριάζουν με DNA που βρέθηκε σε δυο διαφορετικά κινητά αντικείμενα μετά από ληστεία σε τράπεζα στον Πυργετό Λάρισας το 2011.
Κατηγορούμενοι για ληστεία πλέον, μας περνάνε από ανακριτή στη Λάρισα που αποφασίζει την προφυλάκισή μας στον Κορυδαλλό. Ο Σαραφούδης επιπλέον κατηγορείται για άλλη μια ληστεία στο Φιλώτα Φλώρινας βάση δείγματος DNA πάλι.
Λίγους μήνες αργότερα μας έρχεται κλήση απ’τον ειδικό εφέτη ανακριτή για αναβάθμιση κατηγοριών. Η ληστεία γίνεται ληστεία στα πλαίσια της τρομοκρατίας, οπότε πλέον κατηγορούμαστε και για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση (ΣΠΦ)
Τον Ιούλιο του ’14 πραγματοποιείται το πρωτόδικο δικαστήριο στην ειδική αίθουσα που βρίσκεται στον Κορυδαλλό και καταδικαζόμαστε για όλες τις κατηγορίες σε κατά συγχώνευση 16 χρόνια κάθειρξη ο καθένας.
Το εφετείο αρχικά ορίζεται για τις 9/10/15, παίρνει διακοπή για 10/11/15 και μετά αναβολή επ’αορίστου για να οριστεί τελικά στις 22/6/16.
Κλείνοντας, θα έλεγα ότι δεν θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να πίστευα στη δικαιοσύνη ως θεσμό αλλά και ούτε ως κοινωνική αξία. Δεν υπάρχουν δικαστικά σκάνδαλα, το μόνο σκάνδαλο είναι ο ανθρώπινος πολιτισμός και η μοναδική αξία που αναγνωρίζω είναι η απόλυτη ελευθερία.
Γ.Ναξάκης, Φυλακή Κορυδαλλού