ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΜΑΡΙΟΥ ΣΕΪΣΙΔΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ

 

 

Στις 4 Αυγούστου, με αφορμή ένα τυχαίο αστυνομικό έλεγχο λίγο έξω από την πόλη της Σπάρτης, το ταξίδι της ελευθερίας τερματίζεται.

Τερμάτισαν δύο διαφορετικές διαδρομές, δύο διαφορετικές αφετηρίες, που όμως συγκλίναν σε ένα κοινό σκοπό. Αυτόν της ελευθερίας. Της ελευθερίας που δεν μας χαρίστηκε και δεν υπήρξε δεδομένη ούτε για μια στιγμή. Αντίθετα, ο καθένας από εμάς τους δύο, με το δικό του τρόπο και με τα δικά του χαρακτηριστικά, αγωνίστηκε πολύ σκληρά για κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν ως αυτονόητο.

Αγωνιστήκαμε για κάθε ελεύθερη ματιά στον ουρανό, για κάθε ελεύθερη χειραψία, για κάθε ελεύθερη αγκαλιά, για κάθε ελεύθερη ανάσα.

Διεκδικήσαμε αυτά που οι διωκτικοί μηχανισμοί μας στέρησαν, με μοναδικά μας όπλα την αστείρευτη επιθυμία για ελευθερία, αλλά και το κουράγιο που μας έδινε η σκέψη πως συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε και γι΄αυτούς που έμειναν πίσω.

Από την άλλη, στον αντίποδα της ελευθερίας και της ίδιας της ζωής, βρήκαμε αντιμέτωπους τους ένστολους δολοφόνους του κράτους, τα εντεταλμένα σκυλιά, τους υπηρέτες της αστικής τάξης και του κεφαλαίου της. Αυτούς που δεν δίστασαν να μας πυροβολήσουν πισώπλατα, αυτούς που μας βασάνισαν επειδή ενστικτωδώς πράξαμε το αυτονόητο, προσπαθώντας να ξεφύγουμε από τα χέρια τους.

Ωστόσο, ακόμα και αν οι σφαίρες έβρισκαν τον στόχο τους, θα σκότωναν εμάς αλλά όχι τις ιδέες μας. Γιατί πολύ απλά, το πείσμα της ελευθερίας είναι διαχρονικά αλώβητο από τους κάθε λογής διώκτες και τα όπλα τους. Γιατί αυτά που οραματιζόμαστε ποτέ δεν θα χωρέσουν στα κούφια κεφάλια των αρχών. Και γι΄αυτό, ακόμα και αν μας σκοτώσουν ποτέ δεν θα καταφέρουν να σβήσουν το όραμα της επανάστασης, το οποίο θα εξακολουθήσει να εμπνέει δίνοντας τη σκυτάλη του αγώνα στους επόμενους.

Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μας, έχει ξεκινήσει να ξεβράζεται με συστηματικό τρόπο ο γνωστός μηντιακός οχετός. Με διάφορα κακοστημένα σενάρια επιχειρείται η σύνδεση ανθρώπων και καταστάσεων, εντελώς άσχετων μεταξύ τους, προκειμένου να ”αποδειχθεί” με κάθε τρόπο η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων. Δεν μας εκπλήσει η συγκεκριμένη τακτική και γνωρίζουμε τη σκοπιμότητα που αυτή εξυπηρετεί. Αλλά δεν θα τους περάσει.

Τα τελευταία χρόνια, έχουμε δεχθεί και οι δύο τόνους λάσπης και παραπληροφόρησης από τα εγκάθετα κοράκια της δημοσιογραφίας, και γνωρίζουμε πολύ καλά την εμμονική ρεβανσιστική πρακτική της αντιτρομοκρατικής απέναντι σε ανθρώπους που έχει στοχοποιήσει. Τους υπενθιμίζουμε όμως – γιατί το γνωρίζουν πολύ καλά- πως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και πως δεν υπάρχει περίπτωση να αποτελέσουμε εύκολη λεία για τα δόντια τους.

Συλλαμβάνεται κάποιος με όπλα… είναι τρομοκράτης.

Συλλαμβάνεται με βερμούδες και υπνόσακους… είναι μεταμφιεσμένος σε τουρίστα για να μην καταλάβουν πως είναι τρομοκράτης.

Ας συνηδητοποιήσουν λοιπόν οι δημοσιογράφοι, πως η αναξιοπιστία και η γελοιότητα είναι αυτά που έχουν χτυπήσει κόκκινο και όχι τα νούμερα τηλεθέασης τους.

Κλείνοντας, χαιρετίζουμε όλους τους συντρόφους που μας συμπαραστέκονται, μιάς και οι λέξεις είναι πολύ μικρές για να περιγράψουν τα συναισθηματά μας όταν αντικρύσαμε τους δεκάδες αλληλέγγυους στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Αποδείχθηκε έμπρακτα για ακόμα μια φορά πως η αλληλεγγύη δεν έχει αργίες και διακοπές. Εξάλλου, τα χρόνια αυτά της φυγοδικίας δεν νοιώσαμε μόνοι μας ούτε για μια στιγμή.

Υ.Γ. Θα ακολουθήσουν εν ευθέτω χρόνω αναλυτικές τοποθετήσεις για τις υποθέσεις μας και για τα γεγονότα που συνέβησαν.

 

 

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ΄ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

 

 

ΜΑΡΙΟΣ ΣΕΪΣΙΔΗΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΚΚΑΣ