Η πρώτη φάση της εκδίκασης σε δεύτερο βαθμό της απαλλοτρίωσης της Εθνικής Τράπεζας το 2006, κατά την οποία τραυματίστηκε και συνελήφθη ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης, και άλλων έξι ληστειών που αποδόθηκαν στον Μάριο Σεϊσίδη και άλλους αναρχικούς που έχουν αθωωθεί, μέσω του μιντιακού κατασκευάσματος των “ληστών με τα μαύρα”, κατέληξε με εξευτελιστική έκβαση για το αστυνομοδικαστικό σύμπλεγμα καταδεικνύοντας για άλλη μια φορά τις μεθοδεύσεις τους και το αβάσιμο των κατηγοριών τους.
Στην αρχή της δίκης ανακοινώθηκε η αποστολή εγγράφου από τον ειδικό εφέτη ανακριτή Νικόπουλο (το γνωστό καθίκι το οποίο έφερε ευθύνη για την ομηρία των συγγενικών προσώπων της Σ.Π.Φ.) που αφορούσε την πραγματογνωμοσύνη του δείγματος DNA που απέσπασαν τα ένστολα καθάρματα δια της βίας από τον Μάριο Σεϊσίδη. Στην συνέχεια εξετάστηκαν οι μάρτυρες κατηγορίας για την απαλλοτρίωση στην Σόλωνος, ο σεκιουριτάς και μπάτσοι που πραγματοποίησαν την καταδίωξη, οι οποίοι μέσω αντιφάσεων και τραυλισμάτων παραδέχτηκαν ότι δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν τον Μάριο Σεϊσίδη ούτε κάποιον άλλον, αλλά ούτε και να προσδιορίσουν τον ακριβή αριθμό των ληστών ή να επιβεβαιώσουν αν υπήρξε κάποιος τραυματισμός κατά την διάρκεια της καταδίωξης ώστε να έχει βρεθεί DNA. Η πρόεδρος, ενισχύοντας την γελοιότητα της δίκης, αφότου βεβαιώθηκε πολλάκις ότι κανείς δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον κατηγορούμενο επιδόθηκε σε κήρυγμα κατά των μπάτσων για την ανικανότητα τους να αναγνωρίσουν τους ληστές ή να τους συλλάβουν εκείνη την στιγμή και προσπάθησε τουλάχιστον να αποσπάσει από τους μπάτσους την ομολογία ότι τα πυρά που δέχτηκαν είχαν δολοφονική πρόθεση, κάτι το οποίο πάλι δεν κατάφερε. Αντίστοιχα και οι υπόλοιποι μάρτυρες κατηγορίας από άλλες ληστείες (μπάτσοι, ταμίες, κτλ) αδυνατούσαν να αναγνωρίσουν κάποιον, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι ουδέποτε τους επέδειξαν την φωτογραφία των καταζητούμενων και επικηρυγμένων συντρόφων προς αναγνώριση. Χαρακτηριστική επίσης ήταν η παραδοχή ενός μπάτσου πως το μοναδικό στοιχείο κατά των αδερφών Σεϊσίδη και του Γρηγόρη Τσιρώνη ήταν πληροφορίες της Ασφάλειας πως ήταν αναρχικοί και φίλοι του Γ. Δημητράκη.
Τέλος, αγόρευσε ο συνήγορος του Μ.Σεϊσίδη, ο οποίος μίλησε για ασφαλίτικες μεθοδεύσεις λόγω συμμετοχής στον αναρχικό χώρο ενώ κατήγγειλε την συνεργασία μπάτσων και ΜΜΕ στην κατασκευή των “ληστών με τα μαύρα”, την επικήρυξη και την καταδίκη του Μ. Σεϊσίδη. Επίσης έδωσε ιδιαίτερη έμφαση τόσο στην βίαιη λήψη του DNA, όσο και στην έλλειψη δείγματος στον τόπο της ληστείας, ζητώντας την εξαίρεση της πραγματογνωμοσύνης από την δικογραφία ως αβάσιμης και παράνομης.
Η συνεδρίαση διακόπηκε για τις 7 Φλεβάρη, στον 4ο όροφο του εφετείου Αθηνών, αίθουσα Δ100Α, στις 9.00, για να αποφανθεί η εισαγγελέας επί των ενστάσεων του συνηγόρου και να συνεχιστεί η διεξαγωγή της δίκης με τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης, την απολογία του συντρόφου, την αγόρευση του συνηγόρου υπεράσπισης και την απόφαση του δικαστηρίου.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ