Στις 1/9 στις 9:00 συνεχίζεται το Εφετείο της 1ης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα στις δικαστικές αίθουσες Κορυδαλλού.
Κανένας σύντροφος μόνος!
Αναρχικος Μαύρος Σταυρός – πυρήνας εμπρακτης αναρχικης αλληλεγγύης
All posts by abcsolidaritycell
Ανοικτή επιστολή κρατουμένων προς συναρμόδιους υπουργούς δημόσιας τάξης και δικαιοσύνης – Open letter from the prisoners to the jointly responsible ministers of public order and justice
open letter in english ( pdf )
Ανοικτή επιστολή κρατουμένων προς συναρμόδιους υπουργούς δημόσιας τάξης και δικαιοσύνης:
Στις 3 Αυγούστου 2016, ο προσφάτως αποφυλακισθείς και πρώην συγκρατούμενός μας, Pëllumb Marnikollaj, πηγαίνει στο ΑΤ Πατησίων, ως όφειλε, προκειμένου να δώσει το παρόν στο πλαίσιο των περιοριστικών όρων που του είχαν επιβληθεί μετά την υφ’όρων απόλυσή του. Κάτω από ανεξήγητες- μέχρι στιγμής- συνθήκες καταλήγει στον Ερυθρό Σταυρό και από εκεί στο νεκροτομείο. Λίγο πριν θαφτεί ως ανώνυμος – παρ’ ότι τα στοιχεία του ήταν γνωστά στις αρχές- παραλαμβάνουν τη σωρό του οι συγγενείς του, οι οποίοι επικαλούνται βασανιστήρια και εκπαραθύρωση.
Δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι να κρίνουμε τι πραγματικά συνέβη. Έχουμε όμως τόσες χιλιάδες λόγους, όσοι και οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές, για να μη πιστέψουμε την εκδοχή της ΕΛ.ΑΣ. Όχι μόνο επειδή τόσο άτσαλα προσπάθησε να κουκουλώσει το γεγονός, ούτε επειδή οι εξηγήσεις της έρχονται σε αντίθεση με την κοινή λογική (ελάτε τώρα, κύριοι της ΕΛ.ΑΣ. Ποιός θα μπορούσε να πιστέψει ότι όχι ένας κρατούμενος, αλλά ακόμα και κάποιος πολίτης που πηγαίνει να βγάλει ταυτότητα κυκλοφορεί ανενόχλητος στα γραφεία των αστυνομικών τμημάτων ανοιγοκλείνοντας παράθυρα;).
Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε την εκδοχή που δίνει η οικογένεια του αδικοχαμένου συγκρατούμενού μας γιατί καθένας από εμάς έχει γνωρίσει στο πετσί του τις κτηνωδίες που λαμβάνουν χώρα στα ανακριτικά γραφεία των αστυνομικών τμημάτων. Και εάν δεν έχουμε άμεση εμπειρία εκπαραθύρωσης, αρκετοί από εμάς έχουμε, ωστόσο, την εμπειρία της απειλής της ως μια καθόλου πρωτότυπη ανακριτική μέθοδο. Καθένας από εμάς, επίσης, έχει εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι τα παράθυρα των αστυνομικών τμημάτων είναι στολισμένα με «ζαρντινιέρες».
Αν συντάσσουμε και αν δημοσιεύουμε αυτή την επιστολή, δεν είναι γιατί έχουμε την παραμικρή ελπίδα ότι θα γίνει κάποια έρευνα ή θα αποδοθούν ευθύνες. Μας είναι πια ξεκάθαρο ότι μόνο εμείς , οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι μετανάστες, όλοι αυτοί που γεμίζουμε τις φυλακές σας, έχουμε υποχρέωση να πληρώνουμε τα τιμήματα των πράξεών μας. Αντιθέτως, αυτοί που μας οδήγησαν εδώ, άλλοτε με τη σκούπα, άλλοτε με το γκλόμπ και άλλοτε με τα αυτόματα, θα χαίρονται πάντα την ασυλία που απλόχερα τους προσφέρετε, αφού τελικά το τί είναι έγκλημα υπολογίζεται με δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Τέλος, κάνουμε ξεκάθαρο προς όλες τις πλευρές πως, ως κρατούμενοι των ελληνικών φυλακών, δε σκοπεύουμε να πάρουμε θέση στο διπλωματικό παιχνίδι που παίζεται μεταξύ ελληνικής και αλβανικής πρεσβείας. Θέλουμε μόνο μια απάντηση. Ακόμα και αν πάρουμε στα σοβαρά την προκλητικά ψευδή εκδοχή της ΕΛ.ΑΣ., είναι τελικά, κύριοι υπουργοί, η ιδιότητα του μετανάστη ή αυτή του πρώην κρατούμενου που επιτρέπει ο θάνατος ενός ανθρώπου σε αστυνομικό τμήμα να αντιμετωπίζεται με απαξία που δεν αντιστοιχεί ούτε σε αντικείμενο;
ΥΓ: Ως ένδειξη διαμαρτυρίας προχωρούμε σε τριήμερη παράταση της βραδινής κατάκλισης για μία ώρα.
Κρατούμενοι των
Ελληνικών Φυλακών
Ενημέρωση από τη δίκη των συντρόφων Μ. Σεισίδη και Κ. Σακκά.
Στις 17/8 στο Τριμελλές Πλημμελειοδικείο Αθηνών διεξήχθη η δίκη των συντρόφων Μ. Σεισίδη και Κ. Σακκά.
Η έδρα απέρριψε το αίτημα αναβολής που υποβλήθηκε από τους συνηγόρους -το αίτημα βασιζόταν στο ότι λόγω της εκδικητικής μεταγωγής των συντρόφων δεν είχαν προλάβει να λάβουν γνώση της δικογραφίας και να επικοινωνήσουν με τους συνηγόρους τους. Στη συνέχεια απορρίπτοντας και τις τρεις ενστάσεις ακυρότητας που προτάθηκαν – τοπική αναρμοδιότητα, παράτυπη εμπλοκή της αντιτρομοκρατικής στην υπόθεση, μη τηρούμενων των όρων του αυτοφώρου για το αδίκημα της κλοπής του αυτοκινήτου- προχώρησε στην αποδεικτική διαδικασία. Οι αντιφάσεις στις οποίες έπεφταν οι μπάτσοι μάρτυρες κατηγορίας (Λυμπέρης, Δουμπλής, Παπαδόπουλος) στην προσπάθεια τους να συγκαλύψουν τους απανωτούς πυροβολισμούς σε ευθεία βολή, τη βίαιη σύλληψη και το βασανισμό των συντρόφων ήταν τόσο εμφανής που οδήγησαν στην υποβοηθητική επέμβαση της έδρας προκειμένου να διασωθεί το κύρος του κατηγορητηρίου. Οι μάρτυρες υπεράσπισης αναφέρθηκαν στο ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο των διώξεων, στο αγωνιστικό παρελθόν και παρόν των συντρόφων, στην αλληλεγγύη καθώς και στον ασφυκτικό κατασταλτικό κλοιό που τους εξώθησε στη φυγοδικία. Οι σύντροφοι δήλωσαν αναρχικοί, αρνήθηκαν τις κατηγορίες, εξήγησαν τους λόγους της φυγοδικίας τους και αποδόμησαν τα ψεύδη των μπάτσων μαρτύρων κατηγορίας . Η έδρα κήρυξε ένοχο τον Μ. Σεϊσίδη σε 32 μήνες κατά συγχώνευση για τα αδικήματα της πλαστογραφίας, της κλοπής και της αντίστασης κατά της αρχής και τον Κ. Σακκά σε 33 μήνες κατά συγχώνευση για τα ίδια αδικήματα καθώς και για το άρθρο 45 ΚΟΚ (μη συμμόρφωση στο σήμα της τροχαίας) για την παράβαση του οποίου του επιβλήθηκε 200 ευρώ χρηματικό πρόστιμο.
Δεν αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά, δεν έγινε δεκτή η μετατροπή της ποινής, ούτε δόθηκε αναστολή.
Η όλη διαδικασία θύμιζε ένα κακοστημένο θέατρο εντυπώσεων με πολλαπλούς αποδέκτες.
Το σκηνικό συνέθετε αφενός η πληθωρική παρουσία κάθε είδους ένστολων μπράβων του κράτους εντός και εκτός της δικαστικής αίθουσας. Η παρουσία δε των αρματωμένων τσογλανιών της αντιτρομοκρατικής ήταν τόσο ασφυκτική που εμπόδιζε ακόμα και την οπτική επαφή των συντρόφων και των συνηγόρων με την έδρα. Οι αλληλέγγυοι υπεβλήθησαν σε πολλαπλούς ελέγχους ενώ η επικοινωνία τους με τους κατηγορούμενους συντρόφους ήταν δυσχερής.
Αφετέρου ήταν η στάση της έδρας. Μια στάση καθόλα συνεπής με την δικαστική αυθαιρεσία που είναι κοινός τόπος πια στις πολιτικές δίκες. Από νωρίς είχε διαφανεί ο ζήλος για την πάση θυσία ταχεία εκδίκαση της υπόθεσης από τη συγκεκριμένη σύνθεση απορρίπτοντας τα αίτημα αναβολής και τα αιτήματα παραπομπής της υπόθεσης είτε στην Σπάρτη είτε στην τακτική διαδικασία. Εν συνεχεία ήταν η υποβοηθητική υποβολή των απαντήσεων στους χαμένους στο δαίδαλο των αντιφάσεων τους μαρτύρων κατηγορίας. Η δικαστική αυθαιρεσία άγγιξε όμως δυσθεώρητα ύψη όταν η εισαγγελέας δήλωσε ευθαρσώς ότι το φρόνημα των κατηγορουμένων αποτελεί επαρκή απόδειξη για την τέλεση αξιόποινης πράξης.
Όλα αυτά καταδεικνύουν την αναγκαιότητα της ύπαρξης αλληλέγγυων στις δικαστικές αίθουσες, την αναγκαιότητα να μη μένει κανένας σύντροφος μόνος στα χέρια του κράτους.
Η συνεχής παρουσία αλληλέγγυων σε αυτήν την πολύωρη δίκη κατέδειξε άμεσα και έμπρακτα ότι η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης
Κάλεσμα/Συγκέντρωση στα δικαστήρια Ευελπίδων, Τετάρτη 17/8 στις 11.30 π.μ.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Ευελπίδων για τους συντρόφους Κ. Σακκά και Μ. Σεϊσίδη Τετάρτη 17/8 στις 11.30 π.μ.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Κανένας σύντροφος μόνος
Αναρχικος Μαύρος Σταυρός – πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης
ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΜΑΡΙΟΥ ΣΕΙΣΙΔΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ
ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΜΑΡΙΟΥ ΣΕΪΣΙΔΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ
Στις 4 Αυγούστου, με αφορμή ένα τυχαίο αστυνομικό έλεγχο λίγο έξω από την πόλη της Σπάρτης, το ταξίδι της ελευθερίας τερματίζεται.
Τερμάτισαν δύο διαφορετικές διαδρομές, δύο διαφορετικές αφετηρίες, που όμως συγκλίναν σε ένα κοινό σκοπό. Αυτόν της ελευθερίας. Της ελευθερίας που δεν μας χαρίστηκε και δεν υπήρξε δεδομένη ούτε για μια στιγμή. Αντίθετα, ο καθένας από εμάς τους δύο, με το δικό του τρόπο και με τα δικά του χαρακτηριστικά, αγωνίστηκε πολύ σκληρά για κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν ως αυτονόητο.
Αγωνιστήκαμε για κάθε ελεύθερη ματιά στον ουρανό, για κάθε ελεύθερη χειραψία, για κάθε ελεύθερη αγκαλιά, για κάθε ελεύθερη ανάσα.
Διεκδικήσαμε αυτά που οι διωκτικοί μηχανισμοί μας στέρησαν, με μοναδικά μας όπλα την αστείρευτη επιθυμία για ελευθερία, αλλά και το κουράγιο που μας έδινε η σκέψη πως συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε και γι΄αυτούς που έμειναν πίσω.
Από την άλλη, στον αντίποδα της ελευθερίας και της ίδιας της ζωής, βρήκαμε αντιμέτωπους τους ένστολους δολοφόνους του κράτους, τα εντεταλμένα σκυλιά, τους υπηρέτες της αστικής τάξης και του κεφαλαίου της. Αυτούς που δεν δίστασαν να μας πυροβολήσουν πισώπλατα, αυτούς που μας βασάνισαν επειδή ενστικτωδώς πράξαμε το αυτονόητο, προσπαθώντας να ξεφύγουμε από τα χέρια τους.
Ωστόσο, ακόμα και αν οι σφαίρες έβρισκαν τον στόχο τους, θα σκότωναν εμάς αλλά όχι τις ιδέες μας. Γιατί πολύ απλά, το πείσμα της ελευθερίας είναι διαχρονικά αλώβητο από τους κάθε λογής διώκτες και τα όπλα τους. Γιατί αυτά που οραματιζόμαστε ποτέ δεν θα χωρέσουν στα κούφια κεφάλια των αρχών. Και γι΄αυτό, ακόμα και αν μας σκοτώσουν ποτέ δεν θα καταφέρουν να σβήσουν το όραμα της επανάστασης, το οποίο θα εξακολουθήσει να εμπνέει δίνοντας τη σκυτάλη του αγώνα στους επόμενους.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μας, έχει ξεκινήσει να ξεβράζεται με συστηματικό τρόπο ο γνωστός μηντιακός οχετός. Με διάφορα κακοστημένα σενάρια επιχειρείται η σύνδεση ανθρώπων και καταστάσεων, εντελώς άσχετων μεταξύ τους, προκειμένου να ”αποδειχθεί” με κάθε τρόπο η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων. Δεν μας εκπλήσει η συγκεκριμένη τακτική και γνωρίζουμε τη σκοπιμότητα που αυτή εξυπηρετεί. Αλλά δεν θα τους περάσει.
Τα τελευταία χρόνια, έχουμε δεχθεί και οι δύο τόνους λάσπης και παραπληροφόρησης από τα εγκάθετα κοράκια της δημοσιογραφίας, και γνωρίζουμε πολύ καλά την εμμονική ρεβανσιστική πρακτική της αντιτρομοκρατικής απέναντι σε ανθρώπους που έχει στοχοποιήσει. Τους υπενθιμίζουμε όμως – γιατί το γνωρίζουν πολύ καλά- πως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και πως δεν υπάρχει περίπτωση να αποτελέσουμε εύκολη λεία για τα δόντια τους.
Συλλαμβάνεται κάποιος με όπλα… είναι τρομοκράτης.
Συλλαμβάνεται με βερμούδες και υπνόσακους… είναι μεταμφιεσμένος σε τουρίστα για να μην καταλάβουν πως είναι τρομοκράτης.
Ας συνηδητοποιήσουν λοιπόν οι δημοσιογράφοι, πως η αναξιοπιστία και η γελοιότητα είναι αυτά που έχουν χτυπήσει κόκκινο και όχι τα νούμερα τηλεθέασης τους.
Κλείνοντας, χαιρετίζουμε όλους τους συντρόφους που μας συμπαραστέκονται, μιάς και οι λέξεις είναι πολύ μικρές για να περιγράψουν τα συναισθηματά μας όταν αντικρύσαμε τους δεκάδες αλληλέγγυους στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Αποδείχθηκε έμπρακτα για ακόμα μια φορά πως η αλληλεγγύη δεν έχει αργίες και διακοπές. Εξάλλου, τα χρόνια αυτά της φυγοδικίας δεν νοιώσαμε μόνοι μας ούτε για μια στιγμή.
Υ.Γ. Θα ακολουθήσουν εν ευθέτω χρόνω αναλυτικές τοποθετήσεις για τις υποθέσεις μας και για τα γεγονότα που συνέβησαν.
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ΄ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΜΑΡΙΟΣ ΣΕΪΣΙΔΗΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΚΚΑΣ
USA: Poster for September 9 Nationwide Prisoner Strike against Prison Slavery
Text from the poster:
“We are not beasts and we do not intend to be beaten or driven as such… What has happened here is but the sound before the fury of those who are oppressed.”
– L. D. Barkley, participant in Attica rebellion
On September 9, 1971, the inmates of Attica Correctional Facility in upstate New York seized control of the prison. The Attica uprising, which lasted for five days, was not the first and certainly not the last prison rebellion. And yet its importance is indelibly marked within the history of the struggle against white supremacy and the prison society we still inhabit today.
In the forty years since Attica, prisons have swelled to bursting with the tragedies of disrupted lives, fractured families, and broken communities. In the last decade, resistance movements have steadily grown behind the prison walls. From the statewide work stoppage in Georgia prisons of 2010 to the hunger strike that spread throughout the California prison system in 2013; from fires lit in I.C.E. detention centers in Texas to riots and prison takeovers in Nebraska and Alabama, prisoners across the country are wide awake and on the move.
This September, prisoners, their families, and supporters on the outside are coordinating a nationwide prisoner strike to take place on the 45th anniversary of the Attica rebellion. This historic effort holds within it the potential to expand and embolden the movement against the horrific conditions of confinement, the prisons themselves and the society that creates them.
Towards the destruction of all prisons and the creation of a free and genuine human community!
Download Poster Grayscale Version
supportprisonerresistance.noblogs.org
(via 325)
Πανό αλληλεγγύης σε Σακκά ,Σεϊσίδη
Ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στους συντρόφους Κ. Σακκα και Μ. Σεισιδη αναρτήσαμε πανό στο Χημείο και στη γέφυρα Μουστοξύδη.
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Αλληλεγγύη στον Μάριο και τον Κώστα
Την Πέμπτη 4 Αυγούστου μετά από καταδίωξη με τους μπάτσους οι καταζητούμενοι σύντροφοι Κώστας Σακκάς και Μάριος Σεϊσίδης πέφτουν στα χέρια των διωκτικών αρχών.
Ο Μάριος βρισκόταν εδώ και δέκα χρόνια καταζητούμενος για την απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σόλωνος κατά την διάρκεια της οποίας είχε συλληφθεί τραυματισμένος ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης και η οποία αποτέλεσε την αφορμή για μια κατασταλτική επίθεση στο αναρχικό κίνημα με προσαγωγές και συλλήψεις ενώ την ίδια στιγμή τα κοράκια των ΜΜΕ συνεπικουρούσαν το έργο των μπάτσων διαμορφώνοντας ένα κλίμα τρομολαγνείας παρόμοιο με εκείνο των συλλήψεων για την υπόθεση της 17Ν.
Ο Κώστας είχε παραβιάσει τους περιοριστικούς όρους που του είχαν επιβληθεί μετά την απεργία πείνας που είχε διεξάγει με στόχο την απελευθέρωση του ενάντια στις δικαστικές μεθοδεύσεις που παρέτειναν χωρίς κανέναν στοιχείο την προφυλάκιση του από τους 30 στους 36 μήνες παραβιάζοντας του ίδιους τους νόμους τους. Πριν επιλέξει να φυγοδικήσει δεχόταν ασφυκτικές πιέσεις από τους αστυνομικοδικαστικούς μηχανισμούς με την εφεύρεση νέων υποθέσεων (υπόθεση Χαλανδρίου) και συλλήψεις για δήθεν παραβίαση των περιοριστικών όρων.
Ο Κώστας είναι είδη καταδικασμένος σε 16 χρόνια κάθειρξη για την υπόθεση της Νέας Σμύρνης και το εφετείο για την υπόθεση του εκδικάζεται μαζί με άλλες υποθέσεις (Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, συμπλοκή της Πεύκης ) στην ειδική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού.
Η επιλογή της φυγοδικίας είναι η απόφαση ενός ανθρώπου που αρνείται να παραδώσει το σώμα του στους μηχανισμούς του κράτους, η ανθρώπινη θέληση για ελευθερία που αρνείται να συναινέσει στην βίαιη καθήλωση της εντός του σωφρονιστικού συμπλέγματος και διαφεύγει συνειδητά από την ατσάλινη μπότα της δικαστικής εξουσίας που συνθλίβει όποιον σηκώνει ανάστημα στην παντοδυναμία της.
Η συνθήκη της παρανομίας (εξαναγκαστικής ή εθελούσιας) αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο αγώνα και έχει πίσω της μια πλούσια ιστορική παρακαταθήκη αγωνιστών που ενίσχυσαν ο καθένας με τον τρόπο του την εξέλιξη του ανατρεπτικού κινήματος. Με τα πολλά και διαφορετικά περιεχόμενα της τα οποία προσδιορίζονται και καθορίζονται από τις επιθυμίες και τις στρατηγικές κατευθύνσεις των υποκειμένων που βιώνουν την συγκεκριμένη συνθήκη είναι ένα ακόμα πεδίο αγώνα στο οποίο μπορεί να βρεθούνε σύντροφοι και συντρόφισσες που είτε στοχοποιούνται από τις αρχές είτε επιλέγουν να διαταράξουν το μονοπώλιο βίας της έννομης τάξης.
Για αυτό και τόσο οι αιχμάλωτοι όσο και οι “παράνομοι” σύντροφοι δεν αποτελούν απλώς ονόματα σε μια λίστα πολιτικών υποχρεώσεων αλλά ενσαρκώνουν επιλογές και στάσεις ζωής που συνδέονται άρρηκτα με τον αγώνα για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση, τον αγώνα για την καταστροφή του κράτους, του κεφαλαίου και των κοινωνικών σχέσεων που αυτά αναπαράγουν, τον αγώνα για την αναρχία και την ελευθερία, τον αγώνα τον οποίο όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά προωθούμε από τα μετερίζια μας.
Ενάντια στην ηττοπάθεια και την αδράνεια να προτάξουμε την αδιαλλαξία της αναρχικής δράσης !
Να τολμήσουμε και να συνεχίσουμε να τολμάμε !
Γιατί όταν χτυπάνε κάποιον από εμάς χτυπιέται η συλλογική υπόσταση του αναρχικού αγώνα.
Δύναμη και αλληλεγγύη στον Μάριο και τον Κώστα !
Λευτεριά σε όλους τους αναρχικούς κρατούμενους !
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης
Poster for Week of International Solidarity with Anarchist Prisoners August 23-30
Week of International Solidarity with Anarchist Prisoners August 23-30
This international week of solidarity has been called to express solidarity with anarchists imprisoned by the state in many places of the world.
Let’s set alight the quiet nights and express our solidarity with our siblings and comrades by shaping our praxis of attacking, sabotage, destroying and setting fire to everything that controls us, that indoctrinates us and herds us and makes us places, or tricks us into passivity.
When faced with imprisonment, there is no place for resignation, only for the unbreakable desire to see the world burn!
FIRE TO THE PRISONS!
LONG LIVE ANARCHY!
Κάλεσμα/Συγκέντρωση στα δικαστήρια Ευελπίδων
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Ευελπίδων για τους συντρόφους Κ. Σακκά και Μ. Σεισΐδη Παρασκευή 5 Αυγούστου στις 17:30.
Όλοι όλες εκεί
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Κανένας σύντροφος μόνος
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης