Στις 3 Ιουνίου ξεκινάει στο κτίριο του εφετείου μετά την αρχική αναβολή του το δικαστήριο του συντρόφου Γρηγόρη Τσιρώνη.

Ο Γρηγόρης κατηγορείτε για την απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σόλωνος κατά την διάρκεια της οποίας είχε συλληφθεί τραυματισμένος από πυρά μπάτσων ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης καθώς και για άλλες έξι ληστείες τραπεζών που είχαν διαπραχθεί την περίοδο 2002-2006, ένα κατηγορητήριο αίολο και σαθρό το οποίο ο σύντροφος αρνείται στο σύνολο του. Ο Γρηγόρης είχε περάσει σε καθεστώς φυγοδικίας μαζί με τους Μάριο και Σίμο Σεϊσίδη μετά τα εντάλματα σύλληψης που είχαν εκδοθεί εναντίων τους μετά την σύλληψη του Γιάννη Δημητράκη.

Το 2009 είχαν επικηρυχθεί για 600.000 ευρώ από τον τότε υπουργό δημόσιας τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη με το πρόσχημα της εμπλοκής τους στο αντάρτικο πόλης, ενώ όλο το διάστημα της φυγοδικίας τους υπήρχε συστηματική και μεθοδευμένη στοχοποίηση από τα γνωστά κοράκια των αστυνομικών ρεπορτάζ που τους συνέδεαν με αντάρτικες ενέργειες και ληστείες τραπεζών. Η αξιοπρεπής διαδρομή του συντρόφου μας, η επιλογή του να μην παραδώσει το σώμα του στα χέρια της εξουσίας, η άρνηση του να συνεργαστεί με το αστυνομικό δικαστικό σύμπλεγμα, εν’ τέλει η επιλογή του Γρηγόρη να στρατευτεί στον αγώνα για την καταστροφή της εξουσίας με όλα τα μέσα είναι αυτή που μας κάνει να εκδηλώνουμε την αλληλεγγύη μας ως μια πράξη συνέχισης του κοινού μας αγώνα.

“Παίρνοντας θέση ως προς την απαλλοτρίωση του καπιταλιστικού εκτρώματος που ονομάζεται τράπεζα, έναν ταγμένο εχθρό της κοινωνίας, τόσο στη συνείδησή μου όσο και στη συνείδηση της κοινωνίας, που στο άκουσμα της απαλλοτρίωσης της μόνο αποτροπιασμό δεν αισθάνεται, έχω να πω ότι διεκδικεί επάξια τη θέση της ως μια επαναστατική πράξη. Όταν αυτή γίνεται στην προσπάθεια ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων να επανοικειοποιηθεί λίγα από τα κλεμμένα πλούτη, που κρύβονται στα χρηματοκιβώτια της, τροφοδοτώντας τόσο τον ίδιο τον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση, όσο και το δικαίωμα σε μια πιο αξιοπρεπή διαβίωση, απ’ αυτή που παρέχει η ισόβια σύμβαση με τη μισθωτή σκλαβιά και τους μισθούς πείνας.” (Γρηγόρης Τσιρώνης)

Η μαζική παρουσία μας στο επερχόμενο δικαστήριο θα αντιστρέψει τους εχθρικούς συμβολισμούς και την επίδειξη ισχύος που το κράτος επιδιώκει και θα αναδείξει μια από τις πολλές πτυχές της ουσιαστικής δύναμης που έχει η αλληλεγγύη. Στην προκειμένη θα σταλεί το μήνυμα πως κανένας σύντροφος μας δεν είναι μόνος του και πως είναι στο χέρι μας να ξαναμετατρέψουμε τα δικαστήρια των συντρόφων μας σε ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης με τους μηχανισμούς του κράτους.

Αλληλεγγύη στον Γρηγόρη Τσιρώνη Δύναμη στον καταζητούμενο Μάριο Σεϊσίδη

Λευτεριά σε όλους τους αναρχικούς κρατούμενους

Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης