All posts by abcsolidaritycell
Βουλγαρία: Κείμενο του φυλακισμένου αντιφασίστα Jock Palfreeman
Η ετήσια φασιστική “παρέλαση Λούκοβ” σχεδιάζεται πάλι για τις 18 Φλεβάρη του 2017, την ημερομηνία ορόσημο για τους βούλγαρους φασίστες όπου η κομμουνίστρια αντάρτισσα Βιολέτα Γιάκοβα τον σκότωσε (τον στρατηγό Λούκοβ) στα πλαίσια του ταξικού πολέμου και της αντίστασης ενάντια στο τότε φασιστικό καθεστώς.
Σαν απάντηση στην βάρβαρη προσβολή στην οποία οι βούλγαροι φασίστες και τα αποβράσματα της επιτροπής τους προβαίνουν κάθε χρόνο, οργανώνεται μια διαδήλωση ενάντια στην “παρέλαση Λούκοβ”. Η αντιδιαδήλωση αυτή είναι κάτι παραπάνω από μια συμβολική αντίθεση στους φασίστες της βουλγαρίας. Είναι και μια συμβολική αντίθεση στα εγκλήματα των φασιστών συνολικά ενάντια στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Για παράδειγμα, όταν οι φασίστες από τη Βουλγαρική Εθνική Ένωση κάνουν παράνομες εξακριβώσεις ταυτότητας σε δημόσιους δρόμους, ή όταν η Βουλγαρική Εθνική Αντίσταση στήνει ενέδρες επιτιθέμενη κατά διαδηλωτών υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο τραμ. Η επίθεση και τα χτυπήματα σε κάποιον τυχαίο βούλγαρο στο πάρκο, με τη “δικαιολογία” ότι ήταν ρομά. Οι αντι-Λούκοβ πορείες δεν αποτελούν απλή συμβολική αντίθεση στον στρατηγό Λούκοβ αλλά κυρίως στα εγκλήματα που διαπράττουν οι σύγχρονοι ακόλουθοί του, τα φασιστικά πολιτικά κόμματα όπως το Ataka και το Πατριωτικό Μέτωπο. Ενάντια τα εγκλήματα των φασιστικών συμμοριών όπως η Εθνική Αντίσταση και Ναζιστικοί ποδοσφαιρικοί οπαδικοί σύνδεσμοι όπως ο Τομέας Β.
Θα ήταν λογικό να υποθέσει κανείς ότι θέμα της αντι-Λούκοβ διαδήλωσης θα ήταν να συζητηθούν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τους ίδιους τους ανθρώπους τους οποίους οι .αντι-Λούκοβ διαδηλωτές λένε ότι αντιμάχονται. Αλλά θα ήταν λάθος. Η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι χαρούμενοι με το να συζητούν μιλώντας για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από αυτούς τους φασίστες, αρκεί τα θύματά τους να μην αντιστάθηκαν. Είναι πιο αποδεκτό για αυτούς να σκοτώσουν οι νεο-ναζί κάποιον, παρά ένα από τα θύματά τους να σκοτώσει κατά λάθος έναν από αυτούς, όταν 15 τέτοιοι κάνουν μια επίθεση. Γι’ αυτό το κομμάτι της κοινωνίας η αντίσταση γίνεται αποδεκτή αρκεί να παραμένει συμβολική. Όταν η αντίσταση αποκτά το πραγματικό της νόημα δηλαδή γίνεται “μια δύναμη που αντιμάχεται ή εμποδίζει κινήσεις άλλων” ξαφνικά γίνεται μισητή και ξεπερασμένη.
Τη νύχτα της 28ης Δεκέμβρη 2007 δύο ήταν οι δυνάμεις που ..εργάζονταν. Η πρώτη ήταν αυτή των μελών του Τομέα Β’ (γηπεδικοί νεοναζί) και της Βουλγαρικής Εθνικής Αντίστασης (ανοιχτά νεοναζιστικός σχηματισμός) – 15 από αυτούς κάναν επιθέσεις σε περαστικούς στο δρόμο και στοχοποιούσαν ανθρώπους που ,έχοντας πιο σκούρο δέρμα, τους θεωρούσαν ρομά. Η δεύτερη δύναμη ήμουν εγώ, ο οποίος αντιστάθηκα στη δύναμη τους. Αρχικά τους φώναξα σύντομα όμως άρχισαν να μου επιτίθενται με πέτρες, και να με χτυπούν πολλές φορές στο κεφάλι κλωτσώντας με παράλληλα 2-3 φορές. Είναι έγκλημα να υπερασπίζεται κανείς τα θύματα των φασιστών; Είναι έγκλημα να υπερασπίζεται κανείς τον εαυτό του από τους φασίστες; Στα μάτια των υποκριτών οι φασίστες που πηγαίνουν στην παρέλαση Λούκοβ είναι φασίστες μόνο για το βράδυ της παρέλασης και στη συνέχεια, όπως η Σταχτοπούτα όλες τις άλλες νύχτες είναι “κανονικοί βούλγαροι”, που σημαίνει ότι κανείς, ειδικά ένας ξένος δεν επιτρέπεται να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τα εγκλήματα μίσους τους.
Η ειρωνεία είναι ότι οι άνθρωποι τριγυρνούν ουρλιάζοντας προς το διεφθαρμένο σύστημα Δικαιοσύνης στη Βουλγαρία, αλλά πολύ εύκολα χρησιμοποιούν το επιχείρημα πως αφού καταδικάστηκα από το ίδιο αυτό σύστημα Δικαιοσύνης σημαίνει ότι είμαι ένοχος. Το διεφθαρμένο ατό σύστημα Δικαιοσύνης είναι το ίδιο που προστατεύει τους φασίστες. Πόσοι φασίστες έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα μίσους τους; Είναι πολλοί οι άνθρωποι που δέχτηκαν επίθεση από αυτούς τους φονιάδες και ακόμα δεν υπήρξε ούτε μια καταδίκη. Οι γιοι του BSP (βουλγαρικό σοσιαλιστικό κόμμα) δολοφονούν και τα δικαστήρια τους απελευθερώνουν με εγγύηση, έτσι ώστε να μπορούν να φύγουν από τη χώρα και να αποφύγουν μια ισόβια καταδίκη. Είναι το ίδιο διεφθαρμένο σύστημα Δικαιοσύνης που με καταδίκασε, το ίδιο που τους προστατεύει- στη δική μου περίπτωση εξυπηρετούσε δύο σκοπούς.
Αυτοί της Εθνικής Αντίστασης που μου επιτέθηκαν θα παρευρίσκονται στην παρέλαση Λούκοβ. Είναι οι γιοι υψηλόβαθμων αξιωματούχων της Βουλγαρικής Άμυνας, γιοι του BSP, γιοι των δικαστών και των εισαγγελέων και όπως συνηθίζεται στους φασίστες έχουν σύμπλεγμα ανωτερότητας που τους ενσταλάχθηκε από τους ελιτιστές γονείς τους, που τους μεγάλωσαν με την πεποίθηση ότι η βουλγαρία λειτουργεί υπό τις εντολές τους.
Εκείνοι που πιστεύουν ότι δεν είχα το δικαίωμα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου και τα άλλα θύματα των φασιστών, θα έπρεπε να πάνε στην “παρέλαση Λούκοβ” και να μην υποκρίνονται πως ενδιαφέρονται είτε για τον αντιφασισμό είτε για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα να υπερασπίζεται κανείς τον εαυτό του, είναι ανθρώπινο δικαίωμα να υπερασπιζόμαστε ο ένας τον άλλο απέναντι σε αυτούς που μας επιτίθενται. Οι φασίστες θέλουν να μας επιτίθενται και μετά να μας καταδικάζουν που υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας ενάντια στις επιθέσεις τους. Το διάστημα αυτό θα έπρεπε να τεθεί το ερώτημα “Γιατί είμαστε μεν αντίθετοι στις δράσεις των συμμετεχόντων στην παρέλαση Λούκοβ δεν δείχνουμε όμως αλληλεγγύη σε όσους διώκονται από αυτούς;” Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα διχάσει την αντιφασιστική κοινότητα ανάμεσα στην πραγματικότητα και την υποκρισία. Γιατί απλά είναι υποκριτικό να αντιτάσσεται κανείς στους φασίστες του Λούκοβ αλλά να παραμένει σιωπηλός σε σχέση με την καταδίκη μου, μια καταδίκη επειδή υπερασπίστηκα τον εαυτό μου ενάντια στους ίδιους αυτούς ανθρώπους.
Αλληλεγγύη σε όσους είναι αρκετά γενναίοι και πάνε στην αντι-Λούκοβ πορεία, ρισκάροντας με πιθανές συνέπειες από τους νεοναζί.
Αλληλεγγύη στους συντρόφους από το εξωτερικό που ήρθαν μαζί μας εδώ στη Βουλγαρία και ιδιαίτερα στους συντρόφους από την Ελλάδα.
Αλληλεγγύη σε όλους τους αντιφασίστες.
Αλληλεγγύη στον Παναγιώτη Αργυρού, το Γιώργο Νικολόπουλο και τον Μιχάλη Νικολόπουλο στις φυλακές Κορυδαλλού στην Ελλάδα. Ο επαναστατικός αγώνας συνεχίζεται και μέσα στις φυλακές της καπιταλιστικής Ελλάδας.
Οι φασίστες δε θα μπορέσουν ποτέ να σβήσουν τη φωτιά μας.
Γαλικία (Ισπανικό Κράτος): Νέα επιχείρηση εναντίον του Gabriel Pombo da Silva και της Elisa Di Bernardo
Πρόσεχε ποιόν αποκαλείς σύντροφο!
Τρίτη 24 Γενάρη, στο προάστιο του Vigo (Mos), μια παράταξη περίπου 60 οπλισμένων αντρών της Πολιτοφυλακής (Guardia Civil) και μυστικών πρακτόρων έψαξαν (και σχεδόν κατέστρεψαν) το σπίτι όπου έμενε τους τελευταίους μήνες ο Gabriel Pombo da Silva με την σύντροφο του Elisa Di Bernardo. Την αυγή τους ξύπνησαν βίαια, τους πέρασαν χειροπέδες και τους χώρισαν… στόχος: να βρουν οπλισμό και εκρηκτικά! Η έρευνα διήρκεσε περίπου οχτώ ώρες και παρόλα τα μέσα που χρησιμοποίησαν (σκύλους και ραντάρ υψηλής τεχνολογίας) δεν απέδωσε καρπούς… ανάμεσα σε αυτά που κατασχέθηκαν βρέθηκαν τα συνήθη “ενδιαφέροντα” αναρχικά αντικείμενα, κάμερες, χάρτες διάφορων πόλεων, μερικά καλώδια και κινητά τηλέφωνα παλιάς τεχνολογίας.
Ενόσω η Elisa, παρά την επαναλαμβανόμενη απειλή της σύλληψης της αν δεν αποκάλυπτε το τόσο επιθυμητό κρησφύγετο, παρέμεινε ελεύθερη, ο Gabriel συνελήφθη με τις κατηγορίες της “παράνομης κατοχής και μεταφοράς όπλων και εκρηκτικών και της ένοπλης ομάδας”. Κατά την διάρκεια της 24ωρης κράτησης (ο σύντροφος αφέθηκε στην πραγματικότητα την επόμενη μέρα) τα γεγονότα ανακατασκευάστηκαν έντονα.
Περίπου τρεις μήνες πριν, το ζευγάρι γνωρίζει μια αυτοαποκαλούμενη αναρχική συντρόφισσα η οποία, κατά την διάρκεια των λίγων ευκαιριών που είχε να τους συναντήσει, “ομολογεί” το πρόβλημα της με τα ναρκωτικά και την εξέτιση ποινής της υφ’ όρων εξαιτίας μιας σύλληψης που υπέστη το 2013 με την κατηγορία της αυτουργίας μιας επίθεσης με μολότοφ σε ένα ίδρυμα στο Vigo. Με το χέρι στην καρδιά, ο Gabriel και η Elisa, ανταποκρίθηκαν στην έκκληση βοήθειας της “συντρόφισσας”, δεχόμενοι την για μια βδομάδα (στην αρχή του έτους) στο προαναφερθέν σπίτι για να την συντροφεύσουν στην χειρότερη φάση της διαδικασίας της αποτοξίνωσης. Ύστερα από αυτή τη σύντομη περίοδο, το κορίτσι γυρνάει στο σπίτι της… επανεμφανιζόμενη ως πληροφοριοδότρια (εσφαλμένων πληροφοριών) την προηγούμενη μέρα από την “Επιχείρηση Buyo”.
Αν δεν είχαμε λάβει συγκεκριμένες πληροφορίες ότι κατά την διάρκεια προηγούμενης σύλληψης της είχε δυσφημήσει άλλους ανθρώπους, θα είχαμε περιοριστεί στο να την θεωρήσουμε ένα “θύμα του συστήματος”, αλλά δεν είναι έτσι. Η Μαρία, αυτό είναι το όνομα της, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην φυλακή με τις ίδιες κατηγορίες με τον Gabriel, πιθανότατα ελπίζοντας ότι όντας κόρη στρατιωτικού θα τη βοηθήσει να αποφευχθούν τα χειρότερα από την στιγμή που βρέθηκε ένα οπλοστάσιο σπίτι της. Το 2013, στην πραγματικότητα, παρά τις κατηγορίες για τρομοκρατία, η ποινή της μειώθηκε σημαντικά (από 11 σε 2 χρόνια!) και ύστερα μετατράπηκε σε υφ’ όρων αποφυλάκιση, με αυτήν να παραμένει κρατούμενη για λιγότερο από μερικούς μήνες. Με όλο το μίσος ενάντια στο κατασταλτικό σύστημα, την φυλακή και το δικαστικό σύστημα, είναι αναπόφευκτο να αναρωτηθείς από πότε αυτοί που αυτοαποκαλούνται αναρχικοί λαμβάνουν τέτοια αντιμετώπιση. Ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα.
Ο Gabriel, προς το παρόν έξω με εγγύηση και υπό έρευνα… σχολιάζει την τελευταία κατασταλτική επιχείρηση:
“Μέσα όπως και έξω” κάποιος μπορεί να ψηλαφίσει αυτή την αντιδραστική αλαζονεία εναντίον αυτών που δεν παραιτούνται. Βλέπεις ότι τα γουρούνια κάθε ράτσας και συνθήκης χρειάζονται “προσθετικά και βαφές” για να γλυκάνουν την όλη “πραγματικότητα” που είναι άβολη γι’ αυτούς.
“Δημοσιογράφοι” που ενδιαφέρονται περισσότερο να πουλήσουν τις τυπωμένες μαλακίες τους από το να επαληθεύσουν την εγκυρότητα αυτών που δημοσιεύουν. “Αστυνομικοί” που ενδιαφέρονται περισσότερο να οργανώσουν σπέκουλες για να αποδείξουν τις υποθέσεις τους.
Αυτό που προκαλεί πραγματικά “έκπληξη” (ή ποιος ξέρει ίσως και όχι), είναι ότι από την στιγμή που με άφησαν να φύγω (για να μην αναφέρω όλα αυτά που περιλαμβάνει αυτή η τρομερή υπόθεση) υπήρχε περισσότερη “προστασία” στην “Δικαστική Εξουσία” απ’ ότι εντός του αυτοαποκαλούμενου “ελευθεριακού κινήματος”.
Από το 2012 υπάρχουν ήδη 3 “Επιχειρήσεις”(Ardire, Scripta Manent και “η ντόπια” Επιχείρηση Buyo) εναντίον μου.
Στα ιταλικά ” buio ” σημαίνει σκοτάδι… και ναι… “σκοτεινή” είναι όλη αυτή η επιχείρηση στην οποία ένα “κορίτσι”(με σκοτεινό παρελθόν) που με προσέγγισε ισχυριζόμενη ότι είναι “συντρόφισσα” να θέλει έπειτα να λιθοβοληθώ ζωντανός. Αυτοί που ζητάνε πληροφορίες για το “κορίτσι” μπορούν α διαβάσουν τα παρακάτω link (ΣτΜ: βρίσκονται στην πηγή στα ισπανικά) και να βρουν απαντήσεις οι ίδιοι. Δεν είμαι ούτε δικαστής ούτε εισαγγελέας.
Σχετικά με τις μαλακίες περί “πεδίου εκπαίδευσης”, “τρομοκρατικού πυρήνα”, “κατοχής οπλισμού” και μεταφοράς του… λοιπόν… νομίζω τα γεγονότα τα διαψεύδουν όλα. Ωστόσο καταλαβαίνω ότι σε αυτή την αλλοτριωμένη κοινωνία και σε αυτό το διεφθαρμένο σύστημα είναι προτιμότερο να μιλάς/να ψεύδεσαι σχετικά με υποβόσκουσες αιτίες της φτώχειας από το να δεις τον ομφαλό της.
Στέκομαι ακόμα. Συνεχίζω το αναρχικό μου μονοπάτι κόντρα σε όλους και τα πάντα. Δεν θα καταφέρουν ποτέ να σταματήσουν το πανεπιστήμιο Agustin Rueda το οποίο πρόκειται να ξεκινήσω στο σπίτι των γονιών μου στην επαρχία του Mos με μια τέτοιου είδους μανούβρα.
Στο σπίτι μου κατασχέθηκαν: 5 χειμερινά λάχανα, αναρχικά βιβλία και περιοδικά. Είναι προφανές ότι αν είχαν βρει ακόμα και έναν νυχοκόπτη στην κατοχή μου, o Gabriel Pombo θα έγραφε ανακοινώσεις από ένα κελί και όχι από την ελευθερία.
Σε αυτούς που συνεχίζουν να με υποστηρίζουν και να μου δείχνουν την άνευ όρων αγάπη τους: Είμαι εδώ!
Σε αυτούς που συνεχίζουν να θέλουν να με δολοφονήσουν: Είμαι εδώ!
Ποτέ ηττημένος!
Ποτέ μετανοημένος!
Για την Αναρχία και το τέλος της κυριαρχίας!
Gabriel Pombo da Silva
29 Ιανουαρίου 2017
Πηγή: https://insurrectionnewsworldwide.com/2017/02/01/galicia-spanish-state-new-operation-against-gabriel-pombo-da-silva-and-elisa-di-bernardo/
Μετάφραση: Αναρχικός Μαύρος Σταυρός- Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης
Ενημέρωση από το εφετείο του αναρχικού Μάριου Σεϊσίδη
Η πρώτη φάση της εκδίκασης σε δεύτερο βαθμό της απαλλοτρίωσης της Εθνικής Τράπεζας το 2006, κατά την οποία τραυματίστηκε και συνελήφθη ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης, και άλλων έξι ληστειών που αποδόθηκαν στον Μάριο Σεϊσίδη και άλλους αναρχικούς που έχουν αθωωθεί, μέσω του μιντιακού κατασκευάσματος των “ληστών με τα μαύρα”, κατέληξε με εξευτελιστική έκβαση για το αστυνομοδικαστικό σύμπλεγμα καταδεικνύοντας για άλλη μια φορά τις μεθοδεύσεις τους και το αβάσιμο των κατηγοριών τους.
Στην αρχή της δίκης ανακοινώθηκε η αποστολή εγγράφου από τον ειδικό εφέτη ανακριτή Νικόπουλο (το γνωστό καθίκι το οποίο έφερε ευθύνη για την ομηρία των συγγενικών προσώπων της Σ.Π.Φ.) που αφορούσε την πραγματογνωμοσύνη του δείγματος DNA που απέσπασαν τα ένστολα καθάρματα δια της βίας από τον Μάριο Σεϊσίδη. Στην συνέχεια εξετάστηκαν οι μάρτυρες κατηγορίας για την απαλλοτρίωση στην Σόλωνος, ο σεκιουριτάς και μπάτσοι που πραγματοποίησαν την καταδίωξη, οι οποίοι μέσω αντιφάσεων και τραυλισμάτων παραδέχτηκαν ότι δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν τον Μάριο Σεϊσίδη ούτε κάποιον άλλον, αλλά ούτε και να προσδιορίσουν τον ακριβή αριθμό των ληστών ή να επιβεβαιώσουν αν υπήρξε κάποιος τραυματισμός κατά την διάρκεια της καταδίωξης ώστε να έχει βρεθεί DNA. Η πρόεδρος, ενισχύοντας την γελοιότητα της δίκης, αφότου βεβαιώθηκε πολλάκις ότι κανείς δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον κατηγορούμενο επιδόθηκε σε κήρυγμα κατά των μπάτσων για την ανικανότητα τους να αναγνωρίσουν τους ληστές ή να τους συλλάβουν εκείνη την στιγμή και προσπάθησε τουλάχιστον να αποσπάσει από τους μπάτσους την ομολογία ότι τα πυρά που δέχτηκαν είχαν δολοφονική πρόθεση, κάτι το οποίο πάλι δεν κατάφερε. Αντίστοιχα και οι υπόλοιποι μάρτυρες κατηγορίας από άλλες ληστείες (μπάτσοι, ταμίες, κτλ) αδυνατούσαν να αναγνωρίσουν κάποιον, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι ουδέποτε τους επέδειξαν την φωτογραφία των καταζητούμενων και επικηρυγμένων συντρόφων προς αναγνώριση. Χαρακτηριστική επίσης ήταν η παραδοχή ενός μπάτσου πως το μοναδικό στοιχείο κατά των αδερφών Σεϊσίδη και του Γρηγόρη Τσιρώνη ήταν πληροφορίες της Ασφάλειας πως ήταν αναρχικοί και φίλοι του Γ. Δημητράκη.
Τέλος, αγόρευσε ο συνήγορος του Μ.Σεϊσίδη, ο οποίος μίλησε για ασφαλίτικες μεθοδεύσεις λόγω συμμετοχής στον αναρχικό χώρο ενώ κατήγγειλε την συνεργασία μπάτσων και ΜΜΕ στην κατασκευή των “ληστών με τα μαύρα”, την επικήρυξη και την καταδίκη του Μ. Σεϊσίδη. Επίσης έδωσε ιδιαίτερη έμφαση τόσο στην βίαιη λήψη του DNA, όσο και στην έλλειψη δείγματος στον τόπο της ληστείας, ζητώντας την εξαίρεση της πραγματογνωμοσύνης από την δικογραφία ως αβάσιμης και παράνομης.
Η συνεδρίαση διακόπηκε για τις 7 Φλεβάρη, στον 4ο όροφο του εφετείου Αθηνών, αίθουσα Δ100Α, στις 9.00, για να αποφανθεί η εισαγγελέας επί των ενστάσεων του συνηγόρου και να συνεχιστεί η διεξαγωγή της δίκης με τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης, την απολογία του συντρόφου, την αγόρευση του συνηγόρου υπεράσπισης και την απόφαση του δικαστηρίου.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
Κάλεσμα στην πορεία αλληλεγγύης στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα
Στις 5/1/2017 δυνάμεις καταστολής του κράτους εκτελούν έφοδο σε οικία στην περιοχή της Ηλιούπολης και συλλαμβάνουν την Αναρχική Πόλα Ρούπα μέλος του Ε.Α. και την συντρόφισσα Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, η οποία και ανέλαβε την ευθύνη για συμμετοχή στην ίδια οργάνωση, καθώς επίσης από την πρώτη στιγμή απαγάγουν το 6χρονο παιδί του ζεύγους Ρούπα-Μαζιώτη. Μετά την σύλληψη και παρά την απαίτηση της Πόλας Ρούπας για να δοθεί το παιδί σε άτομα της οικογένειάς τους, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί αποφασίζουν την οριστική απομάκρυνση του παιδιού από την οικογένειά του. Κίνηση η οποία όχι μόνο υποδηλώνει την εκδικητική στάση του κράτους και το μίσος που θρέφει για τα μέλη του Ε.Α. εξαιτίας της διαρκούς επαναστατικής τους δράσης, αλλά μας φέρνει για ακόμα μια φορά στο προσκήνιο μνήμες και καταστάσεις που είχαμε ξανά βιώσει στο παρελθόν με την εκδικητική δίωξη συγγενών των μελών της Σ.Π.Φ. και την τότε, πρωτάκουστη, προφυλάκισή τους.
Η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, αμετανόητο μέλος του Ε.Α. 5 χρόνια στην παρανομία δεν έπαψε ποτέ να στηρίζει έμπρακτα τον ένοπλο αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Η στάση της στην παρανομία όλα αυτά τα χρόνια και ο ευρύτερος επαναστατικός της αγώνας, υποδηλώνει την δυναμική και το σθένος της που και μόνο με την δράση της ούσα κατατρεγμένη και καταζητούμενη ξεφτίλιζε διαρκώς το οργανωμένο κράτος. Η σύλληψη και μόνο μιας αντάρτισσας πόλης είναι επαρκές εφαλτήριο για την συνέχιση και την εντατικοποίηση του αγώνα μας.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 21/1 ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ
Αποφυλάκιση του αναρχικού Γ. Ναξάκη
Μετά την ολοκλήρωση του εφετείου της υπόθεσης του Πυργετού, ο αναρχικός Γ. Ναξάκης αποφυλακίστηκε από τις φυλακές του Δομοκού. Εφόσον εξέτισε το 1/3 της ποινής που του επιβλήθηκε και σύμφωνα με τον νόμο του παρασκευόπουλου, απόφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους στις 16/1/2017.
19/1 Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο εφετείο του αναρχικού Μάριου Σεϊσίδη
Στις 19/1 συνεχίζεται η εκδίκαση της υπόθεσης του αναρχικού Μάριου Σεϊσίδη για την συμμετοχή του στην ληστεία της Εθνικής τράπεζας στην Σόλωνος τον Γενάρη του 2006 καθώς και για έξι ακόμη ληστείες τραπεζών την περίοδο 2002-2006.
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 19/1, 9:00 πμ, εφετείο Λουκάρεως στον 6ο όροφο και αίθουσα Δ120Γ.
Κανένας αιχμάλωτος μόνος στα χέρια του κράτους.
Αποφυλάκιση του συντρόφου Παναγιώτη Μιχαλάκογλου
Αποφυλακίστηκε ο σύντροφος Παναγιώτης Μιχαλάκογλου, από τις φυλακές Νιγρίτας Σερρών. Την 1η Οκτωβρίου 2014, μπάτσοι εισβάλουν στο σπίτι που διέμενε στο Κολωνάκι, βρίσκουν ένα καλάσνικοφ, μια χειροβομβίδα αμυντικού τύπου και ένα περίστροφο. Από τότε προφυλακίζεται με κατηγορίες για διακεκριμένη οπλοκατοχή και κατοχή εκρηκτικών. Λίγο πριν λήξει το 18μηνο δικάζεται, με συνολική ποινή 8μιση χρόνια. Δύο χρόνια και 4 μηνες μετά αποφυλακίζεται με περιοσριστικούς όρους 1 φορά το μήνα παρουσία στο ατ και απαγόρευση εξόδου από την χώρα.
Κανένας σύντρόφος/ισσα μέσα στα κελιά.
Καλή λευτεριά.
ΜΠΟΥΡΛΩΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
αλληλέγγυοι/ες
Σε στιγμές πολέμου ο εχθρός δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο
5/1/2017 δυνάμεις καταστολής του κράτους εκτελούν έφοδο σε οικία στην περιοχή της Ηλιούπολης και συλλαμβάνουν την Αναρχική Πόλα Ρούπα μέλος του Ε.Α. και την συντρόφισσα Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, η οποία και ανέλαβε την ευθύνη για συμμετοχή στην ίδια οργάνωση, καθώς επίσης από την πρώτη στιγμή απαγάγουν το 6χρονο παιδί του ζεύγους Ρούπα-Μαζιώτη. Μετά την σύλληψη και παρά την απαίτηση της Πόλας Ρούπας για να δοθεί το παιδί σε άτομα της οικογένειάς τους, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί αποφασίζουν την οριστική απομάκρυνση του παιδιού από την οικογένειά του. Κίνηση η οποία όχι μόνο υποδηλώνει την εκδικητική στάση του κράτους και το μίσος που θρέφει για τα μέλη του Ε.Α. εξαιτίας της διαρκούς επαναστατικής τους δράσης, αλλά μας φέρνει για ακόμα μια φορά στο προσκήνιο μνήμες και καταστάσεις που είχαμε ξανά βιώσει στο παρελθόν με την εκδικητική δίωξη συγγενών των μελών της Σ.Π.Φ. και την τότε, πρωτάκουστη, προφυλάκισή τους.
Η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, αμετανόητο μέλος του Ε.Α. 5 χρόνια στην παρανομία δεν έπαψε ποτέ να στηρίζει έμπρακτα τον ένοπλο αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Η στάση της στην παρανομία όλα αυτά τα χρόνια και ο ευρίτερος επαναστατικός της αγώνας, υποδηλώνει την δυναμική και το σθένος της που και μόνο με την δράση της ούσα κατατρεγμένη και καταζητούμενη ξεφτίλιζε διαρκώς το οργανωμένο κράτος. Η σύλληψη και μόνο μιας αντάρτισσας πόλης είναι επαρκές εφαλτήριο για την συνέχιση και την εντατικοποίηση του αγώνα μας.
Οι σύντροφοι Νίκος Μαζιώτης, Πόλα Ρούπα και Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου μέλη του Επαναστατικού Αγώνα έχουν ξεκινήσει από την πρώτη στιγμή απεργία πείνας και δίψας με βασικό τους αίτημα την παράδοση του παιδιού σε συγγενείς πρώτου βαθμού.
Τέτοιου είδους πρακτικές όπως ο εκβιαστικός βασανισμός ενός παιδιού με σκοπό την ψυχολογική σύνθλιψη των ανταρτών πόλεως δεν νοείται να μείνει αναπάντητη από τους/ις αναρχικούς\ές.
Ο μανδύας μπορεί να αλλάζει χρώμα και ύφασμα, αλλά ο σκοπός του παραμένει ο ίδιος. Πάντα θα είναι εκεί για να καλύπτει την σαπίλα αυτού και κάθε τέτοιου συστήματος, πάντα θα είναι εκεί για να ξεγελά και να πλανά όσους κατά βάθος επιθυμούν να εθελοτυφλούν, προσδοκώντας ένα καλύτερο κράτος και πάντα θα ‘ναι εκεί για να εκδικείται και να εξοντώνει όλους όσους του αντιστέκονται παλεύοντας για ελευθερία.
Εμείς διαλέξαμε πλευρά.
Η ανοχή υποδηλώνει συνενοχή!
Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών πείνας και δίψας. Να δοθεί η κηδεμονία του παιδιού σε συγγενείς πρώτου βαθμού.
Δύναμη και αλληλεγγύη στα αιχμάλωτα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα.
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης
Σάββατο 7/1, 13:00 έξω από τα γραφεία του Συριζα στην πλατεία Κουμουνδούρου.
Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης, στους απεργούς πείνας και δίψας Ν.Μαζιώτη, Π.Ρούπα και Κ.Αθανασοπούλου, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, έξω από την Κουμουνδούρου, αύριο 7/1/2017 στις 13:00.
Να δοθεί άμεσα η επιμέλεια του παιδιού του Ν.Μαζιώτη και της Π.Ρούπα στους συγγενείς τους.
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης