Συνεχίζεται το εφετείο της ΣΠΦ στις 7/9 και ώρα 10:00 στις δικαστικές αίθουσες Κορυδαλλού.
Κανένας σύντροφος μόνος!
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης
Εδώ και κάποια χρόνια έχει υιοθετηθεί η πρακτική θεματικών καλεσμάτων για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα προκρίνοντας έναν διεθνή και άτυπο συντονισμό της αναρχικής δράσης. Με αυτό τον τρόπο συγκεκριμένες μέρες, βδομάδες ή μήνες γίνονται ορόσημα αναδεικνύοντας πολιτικά σκεπτικά, υποθέσεις αιχμάλωτων συντρόφων, περιπτώσεις καταστολής.
Ένα τέτοιο κάλεσμα είναι και η Διεθνής Εβδομάδα Αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους που έχει καθιερωθεί από πρωτοβουλίες αναρχικών σε διάφορες χώρες του κόσμου μεταξύ 23 και 30 Αυγούστου. Στο χρονικό διάστημα αυτό καλούνται όλοι να πυκνώσουν τις κινήσεις αλληλεγγύης τους προς τους φυλακισμένους συντρόφους και συντρόφισσες με όποιον τρόπο νομίζουν.
Χωρίς να θεωρούμε ότι η αλληλεγγύη αποτελεί μια προσδιορισμένη ημερομηνία σε κάποιο ημερολόγιο αναγνωρίζουμε ότι τέτοιες προσπάθειες λειτουργούν προωθητικά για την πολύμορφη αναρχική δράση και συμβάλουν στην ανάδειξη υποθέσεων αιχμάλωτων συντρόφων που μπορεί να μας είναι άγνωστες.
Για εμάς η στήριξη των αναρχικών κρατουμένων δεν αποτελεί κάποιο πολιτικό φετίχ ή μια υπόθεση ρουτίνας. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι επιλογές που οδήγησαν τους συντρόφους μας στα χέρια της εξουσίας αποτελούν ένα τμήμα ενός ψηφιδωτού αρνήσεων που δίνουν ζωή στον αγώνα της αναρχίας ενάντια στα κράτη, τους στρατούς, τους κατόχους του πλούτου, τις αστυνομίες και τους νόμους. Για αυτό και η αλληλεγγύη μας είναι ταυτόχρονα και μια πράξη ανταρσίας ενάντια στην απάθεια και την παραίτηση. Μια δήλωση ανυπακοής και συνέχισης του αγώνα.
Γιατί όποιος λησμονεί τους συντρόφους μας λησμονεί και το σύνολο του αναρχικού αγώνα.
Στα πλαίσια λοιπόν της εβδομάδας αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους προβήκαμε ως Αναρχικός Μαύρος Σταυρός (πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης) σε μια σειρά δημόσιων παρεμβάσεων.Τοποθετήσαμε πανό σε αερογέφυρα στην Π. Ράλλη, κάναμε αφισοκόλληση σε εξάρχεια και τρόλεϊ επί της πατησιών και μια μικρή παρέμβαση με σπρέι στην Πατησίων και σε τρόλεϊ.
Στέλνουμε ένα σινιάλο αλληλεγγύης σε όσους και όσες λείπουν από κοντά μας !
Δύναμη σε όσους βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής !
Λευτεριά σε όλους τους αναρχικούς κρατούμενους σε κάθε γωνιά του κόσμου!
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης
ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΜΑΡΙΟΥ ΣΕΪΣΙΔΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ
Στις 4 Αυγούστου, με αφορμή ένα τυχαίο αστυνομικό έλεγχο λίγο έξω από την πόλη της Σπάρτης, το ταξίδι της ελευθερίας τερματίζεται.
Τερμάτισαν δύο διαφορετικές διαδρομές, δύο διαφορετικές αφετηρίες, που όμως συγκλίναν σε ένα κοινό σκοπό. Αυτόν της ελευθερίας. Της ελευθερίας που δεν μας χαρίστηκε και δεν υπήρξε δεδομένη ούτε για μια στιγμή. Αντίθετα, ο καθένας από εμάς τους δύο, με το δικό του τρόπο και με τα δικά του χαρακτηριστικά, αγωνίστηκε πολύ σκληρά για κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν ως αυτονόητο.
Αγωνιστήκαμε για κάθε ελεύθερη ματιά στον ουρανό, για κάθε ελεύθερη χειραψία, για κάθε ελεύθερη αγκαλιά, για κάθε ελεύθερη ανάσα.
Διεκδικήσαμε αυτά που οι διωκτικοί μηχανισμοί μας στέρησαν, με μοναδικά μας όπλα την αστείρευτη επιθυμία για ελευθερία, αλλά και το κουράγιο που μας έδινε η σκέψη πως συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε και γι΄αυτούς που έμειναν πίσω.
Από την άλλη, στον αντίποδα της ελευθερίας και της ίδιας της ζωής, βρήκαμε αντιμέτωπους τους ένστολους δολοφόνους του κράτους, τα εντεταλμένα σκυλιά, τους υπηρέτες της αστικής τάξης και του κεφαλαίου της. Αυτούς που δεν δίστασαν να μας πυροβολήσουν πισώπλατα, αυτούς που μας βασάνισαν επειδή ενστικτωδώς πράξαμε το αυτονόητο, προσπαθώντας να ξεφύγουμε από τα χέρια τους.
Ωστόσο, ακόμα και αν οι σφαίρες έβρισκαν τον στόχο τους, θα σκότωναν εμάς αλλά όχι τις ιδέες μας. Γιατί πολύ απλά, το πείσμα της ελευθερίας είναι διαχρονικά αλώβητο από τους κάθε λογής διώκτες και τα όπλα τους. Γιατί αυτά που οραματιζόμαστε ποτέ δεν θα χωρέσουν στα κούφια κεφάλια των αρχών. Και γι΄αυτό, ακόμα και αν μας σκοτώσουν ποτέ δεν θα καταφέρουν να σβήσουν το όραμα της επανάστασης, το οποίο θα εξακολουθήσει να εμπνέει δίνοντας τη σκυτάλη του αγώνα στους επόμενους.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μας, έχει ξεκινήσει να ξεβράζεται με συστηματικό τρόπο ο γνωστός μηντιακός οχετός. Με διάφορα κακοστημένα σενάρια επιχειρείται η σύνδεση ανθρώπων και καταστάσεων, εντελώς άσχετων μεταξύ τους, προκειμένου να ”αποδειχθεί” με κάθε τρόπο η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων. Δεν μας εκπλήσει η συγκεκριμένη τακτική και γνωρίζουμε τη σκοπιμότητα που αυτή εξυπηρετεί. Αλλά δεν θα τους περάσει.
Τα τελευταία χρόνια, έχουμε δεχθεί και οι δύο τόνους λάσπης και παραπληροφόρησης από τα εγκάθετα κοράκια της δημοσιογραφίας, και γνωρίζουμε πολύ καλά την εμμονική ρεβανσιστική πρακτική της αντιτρομοκρατικής απέναντι σε ανθρώπους που έχει στοχοποιήσει. Τους υπενθιμίζουμε όμως – γιατί το γνωρίζουν πολύ καλά- πως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και πως δεν υπάρχει περίπτωση να αποτελέσουμε εύκολη λεία για τα δόντια τους.
Συλλαμβάνεται κάποιος με όπλα… είναι τρομοκράτης.
Συλλαμβάνεται με βερμούδες και υπνόσακους… είναι μεταμφιεσμένος σε τουρίστα για να μην καταλάβουν πως είναι τρομοκράτης.
Ας συνηδητοποιήσουν λοιπόν οι δημοσιογράφοι, πως η αναξιοπιστία και η γελοιότητα είναι αυτά που έχουν χτυπήσει κόκκινο και όχι τα νούμερα τηλεθέασης τους.
Κλείνοντας, χαιρετίζουμε όλους τους συντρόφους που μας συμπαραστέκονται, μιάς και οι λέξεις είναι πολύ μικρές για να περιγράψουν τα συναισθηματά μας όταν αντικρύσαμε τους δεκάδες αλληλέγγυους στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Αποδείχθηκε έμπρακτα για ακόμα μια φορά πως η αλληλεγγύη δεν έχει αργίες και διακοπές. Εξάλλου, τα χρόνια αυτά της φυγοδικίας δεν νοιώσαμε μόνοι μας ούτε για μια στιγμή.
Υ.Γ. Θα ακολουθήσουν εν ευθέτω χρόνω αναλυτικές τοποθετήσεις για τις υποθέσεις μας και για τα γεγονότα που συνέβησαν.
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ΄ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΜΑΡΙΟΣ ΣΕΪΣΙΔΗΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΚΚΑΣ
Text from the poster:
“We are not beasts and we do not intend to be beaten or driven as such… What has happened here is but the sound before the fury of those who are oppressed.”
– L. D. Barkley, participant in Attica rebellion
On September 9, 1971, the inmates of Attica Correctional Facility in upstate New York seized control of the prison. The Attica uprising, which lasted for five days, was not the first and certainly not the last prison rebellion. And yet its importance is indelibly marked within the history of the struggle against white supremacy and the prison society we still inhabit today.
In the forty years since Attica, prisons have swelled to bursting with the tragedies of disrupted lives, fractured families, and broken communities. In the last decade, resistance movements have steadily grown behind the prison walls. From the statewide work stoppage in Georgia prisons of 2010 to the hunger strike that spread throughout the California prison system in 2013; from fires lit in I.C.E. detention centers in Texas to riots and prison takeovers in Nebraska and Alabama, prisoners across the country are wide awake and on the move.
This September, prisoners, their families, and supporters on the outside are coordinating a nationwide prisoner strike to take place on the 45th anniversary of the Attica rebellion. This historic effort holds within it the potential to expand and embolden the movement against the horrific conditions of confinement, the prisons themselves and the society that creates them.
Towards the destruction of all prisons and the creation of a free and genuine human community!
Download Poster Grayscale Version
supportprisonerresistance.noblogs.org
(via 325)
Την Πέμπτη 4 Αυγούστου μετά από καταδίωξη με τους μπάτσους οι καταζητούμενοι σύντροφοι Κώστας Σακκάς και Μάριος Σεϊσίδης πέφτουν στα χέρια των διωκτικών αρχών.
Ο Μάριος βρισκόταν εδώ και δέκα χρόνια καταζητούμενος για την απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σόλωνος κατά την διάρκεια της οποίας είχε συλληφθεί τραυματισμένος ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης και η οποία αποτέλεσε την αφορμή για μια κατασταλτική επίθεση στο αναρχικό κίνημα με προσαγωγές και συλλήψεις ενώ την ίδια στιγμή τα κοράκια των ΜΜΕ συνεπικουρούσαν το έργο των μπάτσων διαμορφώνοντας ένα κλίμα τρομολαγνείας παρόμοιο με εκείνο των συλλήψεων για την υπόθεση της 17Ν.
Ο Κώστας είχε παραβιάσει τους περιοριστικούς όρους που του είχαν επιβληθεί μετά την απεργία πείνας που είχε διεξάγει με στόχο την απελευθέρωση του ενάντια στις δικαστικές μεθοδεύσεις που παρέτειναν χωρίς κανέναν στοιχείο την προφυλάκιση του από τους 30 στους 36 μήνες παραβιάζοντας του ίδιους τους νόμους τους. Πριν επιλέξει να φυγοδικήσει δεχόταν ασφυκτικές πιέσεις από τους αστυνομικοδικαστικούς μηχανισμούς με την εφεύρεση νέων υποθέσεων (υπόθεση Χαλανδρίου) και συλλήψεις για δήθεν παραβίαση των περιοριστικών όρων.
Ο Κώστας είναι είδη καταδικασμένος σε 16 χρόνια κάθειρξη για την υπόθεση της Νέας Σμύρνης και το εφετείο για την υπόθεση του εκδικάζεται μαζί με άλλες υποθέσεις (Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, συμπλοκή της Πεύκης ) στην ειδική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού.
Η επιλογή της φυγοδικίας είναι η απόφαση ενός ανθρώπου που αρνείται να παραδώσει το σώμα του στους μηχανισμούς του κράτους, η ανθρώπινη θέληση για ελευθερία που αρνείται να συναινέσει στην βίαιη καθήλωση της εντός του σωφρονιστικού συμπλέγματος και διαφεύγει συνειδητά από την ατσάλινη μπότα της δικαστικής εξουσίας που συνθλίβει όποιον σηκώνει ανάστημα στην παντοδυναμία της.
Η συνθήκη της παρανομίας (εξαναγκαστικής ή εθελούσιας) αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο αγώνα και έχει πίσω της μια πλούσια ιστορική παρακαταθήκη αγωνιστών που ενίσχυσαν ο καθένας με τον τρόπο του την εξέλιξη του ανατρεπτικού κινήματος. Με τα πολλά και διαφορετικά περιεχόμενα της τα οποία προσδιορίζονται και καθορίζονται από τις επιθυμίες και τις στρατηγικές κατευθύνσεις των υποκειμένων που βιώνουν την συγκεκριμένη συνθήκη είναι ένα ακόμα πεδίο αγώνα στο οποίο μπορεί να βρεθούνε σύντροφοι και συντρόφισσες που είτε στοχοποιούνται από τις αρχές είτε επιλέγουν να διαταράξουν το μονοπώλιο βίας της έννομης τάξης.
Για αυτό και τόσο οι αιχμάλωτοι όσο και οι “παράνομοι” σύντροφοι δεν αποτελούν απλώς ονόματα σε μια λίστα πολιτικών υποχρεώσεων αλλά ενσαρκώνουν επιλογές και στάσεις ζωής που συνδέονται άρρηκτα με τον αγώνα για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση, τον αγώνα για την καταστροφή του κράτους, του κεφαλαίου και των κοινωνικών σχέσεων που αυτά αναπαράγουν, τον αγώνα για την αναρχία και την ελευθερία, τον αγώνα τον οποίο όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά προωθούμε από τα μετερίζια μας.
Ενάντια στην ηττοπάθεια και την αδράνεια να προτάξουμε την αδιαλλαξία της αναρχικής δράσης !
Να τολμήσουμε και να συνεχίσουμε να τολμάμε !
Γιατί όταν χτυπάνε κάποιον από εμάς χτυπιέται η συλλογική υπόσταση του αναρχικού αγώνα.
Δύναμη και αλληλεγγύη στον Μάριο και τον Κώστα !
Λευτεριά σε όλους τους αναρχικούς κρατούμενους !
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης
Week of International Solidarity with Anarchist Prisoners August 23-30
This international week of solidarity has been called to express solidarity with anarchists imprisoned by the state in many places of the world.
Let’s set alight the quiet nights and express our solidarity with our siblings and comrades by shaping our praxis of attacking, sabotage, destroying and setting fire to everything that controls us, that indoctrinates us and herds us and makes us places, or tricks us into passivity.
When faced with imprisonment, there is no place for resignation, only for the unbreakable desire to see the world burn!
FIRE TO THE PRISONS!
LONG LIVE ANARCHY!
Τρίτη 26/7 στις 6μ.μ. θα μεταδοθεί από τα Ραδιοφράγματα μια συζήτηση – τηλεφωνική παρέμβαση με τον αναρχικό αιχμάλωτο του κράτους ,σύντροφο Παναγιώτη Αργυρού μέλους της ΣΠΦ-FAI/IRF με την συμμέτοχη και την βοήθεια, συντρόφισσας του ABC πυρήνας έμπρακτης αλληλεγγύης, για τα πρόσφατα δικαστήρια , την έμπρακτη αλληλεγγύη ως μια εξεγερτική πρακτική για την φανατική δαιμονοποίηση του αντικοινωνικού και μια ανταλλαγή απόψεων στο πώς είναι δυνατόν η εξεγερσιάκη αναρχία θα κερδίσει περισσότερο έδαφος μέσα στο ανταγωνιστικό κίνημα καθώς και πόσο μπορεί να προσφέρει στην συνολική επίθεση ενάντια της κυριαρχίας”
πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1561545/
Τρίτη 26/7 στις 10:00 π.μ. θα πραγματοποιηθεί η δίκη της ΣΠΦ για το “Σχέδιο Φοίνικας”, όπου και θα ακουστούν οι τελικές αποφάσεις για τις ποινές των έγκλειστων συντρόφων μας.
Καλούμε όλους/ες τους/ις συντρόφους/ισσες στις δικαστικές αίθουσες Κορυδαλλού.
Στεκόμαστε με κάθε μέσο δίπλα στους αιχμάλωτους συντρόφους μας.
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης
Την Παρασκευη 22 Ιουλιου το συμβουλιο των φυλακων Νιγριτας απερριψε για δευτερη φορα την αιτηση αδειας του συντροφου Π.Μιχαλακογλου.Μαλιστα ο διευθυντης Σταυροπουλος Θεοχαρης επιστρατευσε το πιο αισχρο ψεμα λεγοντας οτι η ιδια η μητερα του Παναγιωτη τους ειπε οτι ” δεν ειναι ετοιμος για την κοινωνια!!!”
Στην πραγματικοτητα η μητερα του Παναγιωτη πριν λιγες μερες ειχε προσκομισει στην κοινωνικη λειτουργο Δεσποινα Καφετζογιαννακη ολα τα απαραιτητα δικαιολογητικα για την αδεια του συντροφου, ο οποιος εδω κ τεσσερις μηνες εχει ηδη συμπληρωσει τον απαιτουμενο χρονο φυλακης κ δικαιουται αδεια.
Ισως αυτη η δευτερη απορριψη αδειας να μην ειναι τυχαια καθως την περασμενη βδομαδα επισκεφτηκε τις φυλακες Νιγριτας ο γενικος γραμματεας του υπουργειου Δικαιοσυνης Ε.Φυτρακης.Σε τυχαια συναντηση στους διαδρομους της φυλακης ο διευθυντης υπεδειξε στον Φυτρακη , τον Παναγιωτη , ως ” μελος της Συνωμοσιας Πυρηνων της Φωτιας”, ενω ο συντροφος δεν κατηγορειται για την επαναστατικη οργανωση ουτε εχει δικαστει με τον τρομονομο!!
Ο Παναγιωτης εχει καταδικαστει σε 8 χρονια φυλακης κ εχει ηδη εκτισει τους 22 μηνες δηλαδη εχει συμπληρωσει κατα πολυ το οριο του 1/5 που προβλεπεται για αδεια.Οι συνεχεις απορριψεις των αιτησεων του , οπως συμβαινει κ σε εκατονταδες αλλους κρατουμενους αποδεικνυουν για ακομα μια φορα την εκδικητικοτητα του ” σωφρονιστικου” συστηματος.Αλλωστε ιδιαιτερα στους πολιτικους κρατουμενους οι αδειες μαλλον θεωρουνται απαγορευμενο δικαιωμα, οπως φαινεται κ στην περιπτωση του ανταρτη πολης Δ.Κουφοντινα , που του ζητουν δηλωσεις μετανοιας, για να εισπραξουν βεβαια την απολυτη αρνηση του…Ομως ειναι καιρος να μαθουν οτι οι κρατουμενοι δεν ειναι μονοι τους κ για καθε αδικια υπαρχουν αντιποινα..
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ Π.ΜΙΧΑΛΑΚΟΓΛΟΥ